Аўтар:Уладзімір Жылка
Перайсці да навігацыі
Перайсці да пошуку
Бібліяграфія[правіць]
- Творы да 20-х угодкаў сьмерці (1953) [Скан твора]
- Вершы. Мн., 1970;
- Пожні. Мн., 1986;
- Творы. Мн., 1996;
- Выбраныя творы. МФ «Беларускі кнігазбор». Мн., 1998.
Творы[правіць]
Колькасць твораў: 193 Агляд усіх твораў: Катэгорыя: Уладзімір Жылка
Проза[правіць]
Вершы[правіць]
- А ты кажы, што радасць ёсць…
- Альбігоец
- Антону Навіне
- Безнадзейнасць
- Беларускі аддзел
- Божа, не шмат засталося…
- Будзь бласлаўлёна, мая маладосць!..
- Бясспынна, глуха процьма часу…
- Векавечны хмуры бор…
- Вельмі шаноўны пан Рэдактар!..
- Верш развітання
- Вершы спадзявання
- Вецер (Жылка)
- Вечарам (Жылка)
- Віно звініць
- Восень (Жылка — Глухой, таёмнай сцежкай…)
- Ганебны назаўсёды дзень…
- Гекзаметры
- Гімн беларускіх паўстанцаў
- Да Зосі
- Да Персі Шэлі
- Да Пятра зязюленька…
- Дарма, што значны раны…
- Дзень і ноч
- Дзіця
- Душа мая тужлівая…
- З дзяцінства фіялкавых раніц…
- Зацвілі твае вочы між тлуму…
- Згінь, нядоля
- Зімовае
- І ў сэрцы (Божа, якаво!)…
- Ізноў пытанні… З глуму…
- Іронія
- Каваль
- Каму жыццё — атруты келіх…
- Каханню нічога не трэба…
- Крыху ўзрушаны і рады…
- Курка-Рабка
- Летні вечар
- Летунковасць, нерашучасць...
- Люблю, не знаючы пуціны…
- Ляпей жабрачы лёс…
- Маёй маці
- Маіх радасцяў лісце спадае…
- Марта
- Матылі
- Месячыку-месяц…
- Млынар заставіў застаўкі…
- На жвіровыя ставіў я карты…
- На постаці
- На эміграцыі
- Над калыскаю
- Над нядоляй Тваёй не заплачу…
- Напярэдадні
- Народнае
- Насоўвае пушча…
- Наш лёс, бы кат з рукой забойнай…
- Нашы тайны й жаданні, як рэчы, як кветы…
- Не кляні, о анёл-абаронца!..
- Не памятаю: дзень быў ці ноч…
- Не складаць мне болей песняў…
- Не трывож мае самоты…
- Незразумелае
- Нібы вялізны чорны птах…
- Ночка маразяная…
- Ну хай жа, ну хай жа, пакінь…
- Нягоды твой не зменяць крок…
- О, гэта аповесць звычайна й каротка…
- Падарожным, Божанька…
- Пентаметры
- Перайманне (Жылка — Запытаў я морскі хвалі…)
- Перайманне (Жылка — Ледзь лятункі ўздыхнуць аб каханку…)
- Песня дзесятых угодкаў
- Покліч (Жылка)
Прадчуцьцё
- Пралескі
- Праметэй
- Прыкладзіны
- Прыкляты
- Развітанне (Жылка)
- Раніцою
- Свядомасці горач мацней алкаголю…
- Скажы
- Смяротны пах
- Твае блакітнасці нязменны…
- Тваё пісьмо… Пасля даўгіх гадоў…
- Туман
- У сэрцы нязрадна туга аб адной…
- Усе мы страчаныя…
- Устае туман бялявы…
- Ўзысці на вогнішча натхнення…
- Хвораму
- Хлопчык
- Хто мужны, хто смелы, хто дужы…
- Хто там паклікаў? Спяшаю за кім?..
- Цяжэй ланцугоў
- Чырванее заход ад марозу…
- Экспрэс
- Я — грамнічная свечка прад Богам…
- Я кахаў
- Я люблю густыя шумы…
- Як тастаменту новага Бог…
Як ўсё ў жыцьці…
- Ясната, пекната…
- Virelai
На ростані (1924)
Беларусь (Жылка)
Віхор
Дзед (Жылка)
Мы любім даўнія паданні…
На ростані (Жылка)
Палімпсэст
Толькі той, чый вольны дух…
- Душа мая тужлівая…
- Нікне ў імгле старана…
- Маёй маці
- Прытулі, сястра, слабога…
- Бяссонне
- Вершы аб Вільні
Санеты
- Восень (Жылка — О хараство асенніх дзён празрыстых…)
- Замчышча
Каханьне
- Максім Багдановіч (Жылка)
- Меч
- Сёмуха (Жылка)
- Хараство
Паэмы[правіць]
Пераклады[правіць]
- Акерманскія стэпы (Stepy Akermańskie)
- Чалавек і мора
- На шпітальнай пасьцелі праменьні падуць…
- Я болей не плачу… Я муку сваю
- Зімою (Крымскі/Жылка)
- Песьня каханьня
- Пры Roentgen
- Я ветразь свой у свет вялікі
Публіцыстыка і крытыка[правіць]
- З жыцця й пісьменства (Жылка)
- Антон Лявіцкі (Жылка) // Беларускі звон : тыднёвая часопісь. — 1922, 4 сакавіка. — № 6 (3). — С. 1.
- Рэцэнзія на зборнік Леапольда Родзевіча «Беларусь» (Жылка)
- У справе ацэнкі беларускага адраджэння (Жылка)
- Да 400-х угодкаў друку на Беларусі (Жылка)
- Народная адукацыя на Беларусі (Жылка)
- Першы крок (Жылка)
- Прывітальнае слова на першай беларускай акадэмічнай канферэнцыі (Жылка)
- Чакаю літаратурнага будынку (Жылка)
- «Наля» (Жылка)
- М. А. Някрасаў. Да 50-годдзя са дня смерці (Жылка)
- Максім Горкі — грамадзянін. Некалькі заўваг (Жылка)
- Перамога беларускага мастацтва. Да пастаноўкі «Фаўста» Беларускім дзярж. музычным тэхнікумам (Жылка)