Усе мы страчаныя…

Усе мы страчаныя…
Верш
Аўтар: Уладзімір Жылка

Крыніца: http://old.knihi.com/bk/zylka/zylka1.html

Прапануем да спампаваньня!

* * *

Усе мы страчаныя,
          Нібы ў траве сляды.
Пражыць прызначаныя
          Спяшаемся гады.
Шляхі нямераныя
          Цярэбяць нам віхры,
А мы, знявераныя,
          Пільнуемся нары.
Рабы прыгнечаныя,
          Ледзь-ледзь мы жывямо,
Душой скамечаныя,
          Валочыма ярмо.
Жыццё драбязгавае,
          Нібы асенні дзень,
Мы перабразгаем
          І пройдзем, быццам цень.
І нат успомінамі
          Не ўцешымся падчас,
Вятры над комінамі
          Не нагадаюць нас.
Ды вам, узрушаныя,
          Што ўчулі звонаў медзь,
Душа не змушаная
          Не кіне славу пець.

(1924)