Будзь бласлаўлёна, мая маладосць!..

Будзь бласлаўлёна, мая маладосць!.. Верш Аўтар: Уладзімір Жылка 1928 Крыніца: http://old.knihi.com/bk/zylka/zylka1.html

Прапануем да спампаваньня!

 * * *

Будзь бласлаўлёна, мая маладосць!
Кроў неслухмяная, цьмяная млосць!

    Радасці дужыя крылы
    Кануць у сіні нябёс;
    Песні ласкавае мілай,
    Песні мае незабылай,
    Поўныя снення і кроз.
    Вецер разводдзем паводкі,
    Як яе вусны, салодкі,
    Вецер вясняны прынёс.
    Сэрца ад млосці без сілы
    Светлае штосьці прысніла,
    Хоча і смеху і слёз.
    Ў гэтым узрушаным сненні,
    Ў сонечным гэтым праменні
    Песень яе маладых -
    Шчасны я шчасцем-маленнем
    І, ад жыцця ў захапленні,
    Хочу і паху й каджэння
    Кветаў уцешных зямных,
    Сцежкам паверыць вясеннім
    І заблудзіцца на іх.

Будзь бласлаўлёна, мая маладосць!
Кроў неслухмяная, цьмяная млосць!

(1928)