Нашы тайны й жаданні, як рэчы, як кветы…
Перайсці да навігацыі
Перайсці да пошуку
| Нашы тайны й жаданні, як рэчы, як кветы… Верш Аўтар: Уладзімір Жылка 1924 Крыніца: http://library.by/portalus/modules/belpoetry/readme.php?subaction=showfull&id=1096123292&archive=&start_from=&ucat=13& |
Прапануем да спампаваньня!
* * *
Нашы тайны й жаданні, як рэчы, як кветы,
Маюць водар і якасці фарб.
Іх багацці і тонкасць — цудоўныя светы,
Іх калёраў нязлічаны скарб…
І калі ты прыціхнеш, дзяўчына, няждана
І замысліцца воч ясната,
Хараство летуценняў тваіх незраўнана,
Незраўнаная іх любата.
І здаюцца мне раніцай снежныя горы,
Там нічый непракладзены шлях,
І альпійскай фіялкі ў празрыстым прасторы
Ледзьве чутны чаруючы пах.
Але ўсенька, сяброўка, усенька гавора:
І румянец, і грудзі, і стан —
Ап’яніць і ўзбунтуе галованьку скора
Ружаў вакхавых млявы туман.
(1924)