Экспрэс
Экспрэс Верш Аўтар: Уладзімір Жылка 1925 Крыніца: https://knihi.com/Uladzimir_Zylka/Ekspres.html |
«Маладняку» да 3-х угодкаў яго існавання
Едуць, едуць паязджане.
Я.Купала
Сёламі, доламі, борам, прасторам
Стукаты, грукаты, звон.
Збуджаны, знуджаны, змораны горам,
Зможаны змора і сон.
Скогатам, рогатам рэжа паветра.
Супраць карагі, ламы…
Бурнасцю ветра з панурага нетра, —
Хто гэта? Хто гэта? — Мы!
Ад спанку, з паўстанку мы рушыма ранкам,
Выраю высіцца зык.
Рэха, грымоты, разводдзе-заранка,
Наш бліскавіца-цягнік.
Мінуты міма жальба і жалоба,
Жорсткае джала жалю.
Радасць буялая, радасць-аздоба
Зяблую зябіць зямлю.
Верыма, верым вясёлаю верай,
Лёсам даверана нам:
Шлях нам — бясконцы, нямераны мерай,
Шлях нам заказаных брам.
Мкнем напярэсціг, навысціг удалей,
Вечнасці наперарэз…
У далі ўсё далей і далей для далей
Рушыць і крышыць экспрэс.
(1925)