Беларускі аддзел

Беларускі аддзел Верш Аўтар: Уладзімір Жылка

Прапануем да спампаваньня!

   Прысвячаецца беларусам

На сёлеташнім курсе
Іх дзесяць чалавек;
Народ ўсё спраўны, зухі
І не дадуцца ў здзек.

За словам у кішэню
Не сунецца, нябось.
Для першага знаёмства
Тут іх партрэты вось.

                 І

Заўжды каўнерык чысты,
І з выгляду bon ton,
Хаця не так па роду —
Ў манерах шляхціц ён.

                 ІI

А з гэтым ну і гора,
Ну й мнімы гаспадзін,
Убіў сабе, што хворы,
А дуж, як не адзін.

                 ІII

Разумная галоўка —
Ён, беларус і «патрыёт»,
Ад табліцы вяртае
І чуе «ідыёт!».

Як «партыйку» здае,
Каб больш было унятна,
Ён не шкадуе слоў
Усім «общепонятных».

                 ІV

Шэсць год вучыў французскі
І ў толк ўсё не бярэ:
Ізноў на сёмым годзе
Berlіtz premіer lіvre.

А гляньце: назвалок,
«Культурай» пераняты,
A la francais pince-nez
Ўздзяе на нос дзюбаты.

                 V

Маленькі і пузаты,
Паважны і жанаты,
Ды лепш яго не знаць.
Падслухаўшы размову,
Даўно яму не нова
Другіх «інфармаваць».

                 VІ

Кумпанаў іншых двух
Ў Расошках5 субпакой,
Ды целам толькі тут,
А палкаю душой
На Бацькаўшчыне, з Ёй…

                 VІI

І першы з гэных двух,
Хоць ростам невялікі,
Магутны мае «глас»,
Дарма што крыху дзікі.

                 VІII

Прылгаць умее спраўна,
Ды гэта шчэ не брак,
Здаровы, сэрцам моцны,
Чырвоны, як… бурак.

                 ІX

Таварыш добры й нават
Крыху ў душы паэт,
Адно злуецца часта,
Калі яно й не след.

Дзесяты ж аўтар гэтых
Удалых абразкоў,
Пра ўласную асобу
Ён з ветласцю паэты
Зусім змаўчаць гатоў.

(?)