Ясната, пекната…

← Толькі той, чый вольны дух…

Раніцаю Верш Аўтар: Уладзімір Жылка Крыніца: Вершы. Паэмы. Крытыка. — 2016 Выбраныя творы — 1998

Ізноў пытанні… З глуму… →

У выданні 1998 змешчаны без загалоўку і даты варыянт 2. З падобнай назвай: «Раніцою».

Прапануем да спампаваньня!

Ясната, пекната,
Неба сінь — любата.
Вось дзянёк!

Цёмны гай, неўнарай,
Вабіць, быццам той рай,
У цянёк.

Па траве, мураве
Ветрык вее, плыве
Лёгка так.

Скошан лог; ў каласох
Спее жыта ў палёх,
Ў градах мак.

Згода, ціш. Не ляціш
Вольнай думкай у выш
Ад зямлі —

Добра тут. Бачыш цуд:
Свет, цяпло, родны кут
Спавілі.

(1922)

Варыянт

Ясната, пекната,
Неба сінь — любата,
Вось дзянёк!
Цёмны гай, неўнарай,
Быццам казачны рай,
Вабіць нас у цянёк.
Згода, ціш, не ляціш
Вольнай думкаю ўвыш
Ад зямлі.
Добра тут. Верыш ў цуд.
Свет, цяпло — родны кут
Спавілі.