Перайсці да зместу

Вікікрыніцы:Паэзія сёння/студзень

З пляцоўкі Вікікрыніцы
студзень люты сакавік красавік травень чэрвень
ліпень жнівень верасень кастрычнік лістапад снежань

Вікікрыніцы:Каляндар/студзень
Вікікрыніцы:Проза сёння/студзень

1 студзеня

1922

З Новым Годам, з Новым Годам!
З новай песьняй, з новай казкай!
Зачаруем мімаходам
Долі ходы думкай-краскай!

Кінем покліч гулказвонны
Ад ваконца да ваконца,
Сьвет паклічам мёртва-сонны
Аж да сонца, аж да сонца!

Для унукаў, для праўнукаў
Расьцярэбім сьцежкі-шляхі;
Хай пануюць над прынукай —
Каб аж к небу лёту ўзмахі!..


2 студзеня (!)

1922

З Новым Годам, з Новым Годам!
З новай песьняй, з новай казкай!
Зачаруем мімаходам
Долі ходы думкай-краскай!

Кінем покліч гулказвонны
Ад ваконца да ваконца,
Сьвет паклічам мёртва-сонны
Аж да сонца, аж да сонца!

Для унукаў, для праўнукаў
Расьцярэбім сьцежкі-шляхі;
Хай пануюць над прынукай —
Каб аж к небу лёту ўзмахі!..


3 студзеня

1926

Прада мною нязгледжаны сад
Шэпча вабамі чырвоналісьця.
Жыцьцём п‘яная думак каса
Залілася вясельлем на сьвісьце.

На распыленым поплу пажарышча
Юркай волі бяжыць мурава…
Гэй, вясна! Марш паходны зажар яшчэ—


4 студзеня

1740—1745

Всім многі век у новай хаце
Пры гойнай неба заплаце.
Жывіце без всякай тугі
І як паны, тако ж слугі
Пры новай гадзіне.
Палац гойны, в нім прыгожа,
Паўбірана ўсюды гожа,
Гдзе прыйдзеш, напасеш очы —
Глядзеў бысь аж да цёмнай ночы,
Пачаўшы ад світу.
У сені уходжу, паглядаю,
Гдзе паном чолам біці маю,
І ўваходжу ў тыя пакоі,
Гдзе з гасцьмі панове двое,
А з німі дружына.


5 студзеня(!)

1923

Мой родны кут, як ты мне мілы!
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця папарадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя —
К вясьне-б маей хацеў вярнуцца.
Вясна, вясна! не для мяне ты!
Ня я, табою абагрэты,
Прыход твой радасны спаткаю, —
Цябе на век, вясна, хаваю.


6 студзеня

1923

Мой родны кут, як ты мне мілы!
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця папарадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя —
К вясьне-б маей хацеў вярнуцца.
Вясна, вясна! не для мяне ты!
Ня я, табою абагрэты,
Прыход твой радасны спаткаю, —
Цябе на век, вясна, хаваю.


7 студзеня

1923

Мой родны кут, як ты мне мілы!
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця папарадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя —
К вясьне-б маей хацеў вярнуцца.
Вясна, вясна! не для мяне ты!
Ня я, табою абагрэты,
Прыход твой радасны спаткаю, —
Цябе на век, вясна, хаваю.


8 студзеня

1923

Мой родны кут, як ты мне мілы!
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця папарадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя —
К вясьне-б маей хацеў вярнуцца.
Вясна, вясна! не для мяне ты!
Ня я, табою абагрэты,
Прыход твой радасны спаткаю, —
Цябе на век, вясна, хаваю.


9 студзеня

1923

Мой родны кут, як ты мне мілы!
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця папарадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя —
К вясьне-б маей хацеў вярнуцца.
Вясна, вясна! не для мяне ты!
Ня я, табою абагрэты,
Прыход твой радасны спаткаю, —
Цябе на век, вясна, хаваю.


10 студзеня

1923

Мой родны кут, як ты мне мілы!
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця папарадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя —
К вясьне-б маей хацеў вярнуцца.
Вясна, вясна! не для мяне ты!
Ня я, табою абагрэты,
Прыход твой радасны спаткаю, —
Цябе на век, вясна, хаваю.


11 студзеня

?

Пылкага сонца вугальлі
сівер на выгане студзіць.
Эх, вы, марозныя далі —
сочна-вішнёвыя грудзі!
Упіцца я хочу
соладам вашай красы.
Расплюшчыла раніца вочы, —
сьнег пульхны жуюць палазы.


12 студзеня

?

Пылкага сонца вугальлі
сівер на выгане студзіць.
Эх, вы, марозныя далі —
сочна-вішнёвыя грудзі!
Упіцца я хочу
соладам вашай красы.
Расплюшчыла раніца вочы, —
сьнег пульхны жуюць палазы.


13 студзеня

?

Пылкага сонца вугальлі
сівер на выгане студзіць.
Эх, вы, марозныя далі —
сочна-вішнёвыя грудзі!
Упіцца я хочу
соладам вашай красы.
Расплюшчыла раніца вочы, —
сьнег пульхны жуюць палазы.


14 студзеня

?

Пылкага сонца вугальлі
сівер на выгане студзіць.
Эх, вы, марозныя далі —
сочна-вішнёвыя грудзі!
Упіцца я хочу
соладам вашай красы.
Расплюшчыла раніца вочы, —
сьнег пульхны жуюць палазы.


15 студзеня(!)

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


16 студзеня

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


17 студзеня

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


18 студзеня

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


19 студзеня

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


20 студзеня

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


21 студзеня

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


22 студзеня

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


23 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


24 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


25 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


26 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


27 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


28 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


29 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


30 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


31 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.