Вікікрыніцы:Паэзія сёння/студзень

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку
студзень люты сакавік красавік травень чэрвень
ліпень жнівень верасень кастрычнік лістапад снежань

Вікікрыніцы:Каляндар/студзень
Вікікрыніцы:Проза сёння/студзень

4 студзеня

1740—1745

Всім многі век у новай хаце
Пры гойнай неба заплаце.
Жывіце без всякай тугі
І як паны, тако ж слугі
Пры новай гадзіне.
Палац гойны, в нім прыгожа,
Паўбірана ўсюды гожа,
Гдзе прыйдзеш, напасеш очы —
Глядзеў бысь аж да цёмнай ночы,
Пачаўшы ад світу.
У сені уходжу, паглядаю,
Гдзе паном чолам біці маю,
І ўваходжу ў тыя пакоі,
Гдзе з гасцьмі панове двое,
А з німі дружына.


5 студзеня(!)

1923

Мой родны кут, як ты мне мілы!
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця папарадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя —
К вясьне-б маей хацеў вярнуцца.
Вясна, вясна! не для мяне ты!
Ня я, табою абагрэты,
Прыход твой радасны спаткаю, —
Цябе на век, вясна, хаваю.


6 студзеня

1923

Мой родны кут, як ты мне мілы!
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця папарадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя —
К вясьне-б маей хацеў вярнуцца.
Вясна, вясна! не для мяне ты!
Ня я, табою абагрэты,
Прыход твой радасны спаткаю, —
Цябе на век, вясна, хаваю.


7 студзеня

1923

Мой родны кут, як ты мне мілы!
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця папарадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя —
К вясьне-б маей хацеў вярнуцца.
Вясна, вясна! не для мяне ты!
Ня я, табою абагрэты,
Прыход твой радасны спаткаю, —
Цябе на век, вясна, хаваю.


8 студзеня

1923

Мой родны кут, як ты мне мілы!
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця папарадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя —
К вясьне-б маей хацеў вярнуцца.
Вясна, вясна! не для мяне ты!
Ня я, табою абагрэты,
Прыход твой радасны спаткаю, —
Цябе на век, вясна, хаваю.


9 студзеня

1923

Мой родны кут, як ты мне мілы!
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця папарадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя —
К вясьне-б маей хацеў вярнуцца.
Вясна, вясна! не для мяне ты!
Ня я, табою абагрэты,
Прыход твой радасны спаткаю, —
Цябе на век, вясна, хаваю.


10 студзеня

1923

Мой родны кут, як ты мне мілы!
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця папарадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя —
К вясьне-б маей хацеў вярнуцца.
Вясна, вясна! не для мяне ты!
Ня я, табою абагрэты,
Прыход твой радасны спаткаю, —
Цябе на век, вясна, хаваю.


11 студзеня

?

Пылкага сонца вугальлі
сівер на выгане студзіць.
Эх, вы, марозныя далі —
сочна-вішнёвыя грудзі!
Упіцца я хочу
соладам вашай красы.
Расплюшчыла раніца вочы, —
сьнег пульхны жуюць палазы.


12 студзеня

?

Пылкага сонца вугальлі
сівер на выгане студзіць.
Эх, вы, марозныя далі —
сочна-вішнёвыя грудзі!
Упіцца я хочу
соладам вашай красы.
Расплюшчыла раніца вочы, —
сьнег пульхны жуюць палазы.


13 студзеня

?

Пылкага сонца вугальлі
сівер на выгане студзіць.
Эх, вы, марозныя далі —
сочна-вішнёвыя грудзі!
Упіцца я хочу
соладам вашай красы.
Расплюшчыла раніца вочы, —
сьнег пульхны жуюць палазы.


14 студзеня

?

Пылкага сонца вугальлі
сівер на выгане студзіць.
Эх, вы, марозныя далі —
сочна-вішнёвыя грудзі!
Упіцца я хочу
соладам вашай красы.
Расплюшчыла раніца вочы, —
сьнег пульхны жуюць палазы.


15 студзеня(!)

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


16 студзеня

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


17 студзеня

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


18 студзеня

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


19 студзеня

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


20 студзеня

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


21 студзеня

1908

Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, нялёгка,
Калі я не з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас не стала;
Мусіць паваліўся,
Як бярно павала.


22 студзеня

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


23 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


24 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


25 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


26 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


27 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


28 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


29 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


30 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.


31 студзеня(!)

1814

Твая святая смерць, герой, —
Пачатак славы бессмяротнай,
І вечна будзе вобраз твой
У песнях жыць краіны роднай:
Адважны подзвіг за народ
Пясчынкай лёг на шлях свабод.