Суніцы (1926)/Мой сад

← Беларусь

Мой сад Верш Аўтар: Уладзімір Хадыка 1926 год

⁂ (Загаманіўся дзень—шальмец з разорай…) →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Мой сад (Хадыка).

Прапануем да спампаваньня!

МОЙ САД

∗
∗     ∗

Прада мною нязгледжаны сад
Шэпча вабамі чырвоналісьця.
Жыцьцём п‘яная думак каса
Залілася вясельлем на сьвісьце.

На распыленым поплу пажарышча
Юркай волі бяжыць мурава…
Гэй, вясна! Марш паходны зажар яшчэ—
Хай да сонца сягне галава.

∗
∗     ∗

Ручаі ад паводкі струменяць,
Шляхам з буры у дождж захлінаюцца,—
Ліпне сок на гліняным калене,
Ў складкі-хвалі ад страху хаваецца.

Каляіны плятуцца за возам,
На калёсах сьлюнявіцца жарт…
Эх, каб жыцьцё яздою цьвярозай
На лясцы ня тупіла нажа!..

∗
∗     ∗

У грудзях скрыганьне іржавае восені
Раскрышыў нясупынны каваль…
Люба песьніць, разгульле дзе хваль,—
І да сонца схінацца пракосамі.

Жыцьцём п‘яная думак каса
Весяліцца на розмаху клёпам…
Ах, мой сад, мой нязгледжаны сад!—
Маіх дзён ён кудравіць галёпы.