Аўтар:Алесь Гарун
Перайсці да навігацыі
Перайсці да пошуку
| Алесь Гарун |
|---|
|
| нар. 11 сакавіка 1887, ф. Новы Двор, Менскі павет, Расейская імпэрыя |
| пам. 28 ліпеня 1920, Кракаў, Польская Рэспубліка |
Колькасць твораў: 76 Агляд усіх твораў: Катэгорыя: Алесь Гарун
Зборнікі[правіць]
Вершы[правіць]
- Z astrožnych kartak // Biełaruskaje žyćcio. — 31 žniŭnia 1919. — №11
- Dakory // Biełaruskaje žyćcio. — 31 žniŭnia 1919. — №11
- Хвейнаму другу // Беларускае Жыцьцё. — 22 сьнежня 1919. — №22
- Шлюб // Беларускае Жыцьцё. — 18 сакавіка 1920. — №7 (29)
- Брацьця, к агульнаму шчасьцю…
- Гімн роднай мове
- Праблудзіў я па сцепу два тыдні...
- Ад вёскі нашай недалёка...
- Адляцела душа
- Адрас
- Апякун
- Бабуля, казку!..
- Багаты вы
- Бажанне
- Божа мой! Я чую зноў...
- Браты! Дакуль мы будзем спаць?
- Брацця! Досыць цярпець нам і гнуцца...
- Вецер асенні халодны, сярдзіты...
- Відзенне
- Галасуюць
- Гэй жа ж, мая вёска!..
- Дайце мне слоў, як звінючы крышталь...
- Дакоры
- Дзе ясныя зоры, на неба дарога...
- Дзіця! Ты бачыла траву...
- Дзякуй, паночкі, за ласку...
- Добры вечар, мой Язэпка!...
- Ён не згіне...
- Жураў і лісіца
- Жывыя казкі
- Жыццё (Элегія)
- З астрожных картак
- З навагодніх думак
- З Тараса Шаўчэнкі: «Каўказ»
- За вакном, за гратамі, на волі...
- Загуляў Сцяпанка...
- Згода
- Каб быў молад...
- Кар’ера
- Кволая кветачка, бледная ружачка...
- Кліч
- Край няволі
- Лётала чайка, сумна крычала...
- Лірнік
- Лісток і надзея
- Лісты (Гарун)
- Лябёдачка-дзяўчыначка
- Мае коляды
- Маладое
- Матцы (Гарун)
- Між дзвюх высокіх град...
- На варце (Гарун)
- На Віціме
- На плач мяне забірае
- На сяло
- Над вадою, над ракою...
- Народ
- Не журуся, што не маю...
- Не плач
- Некалі
- Нічога на небе...
- Пажар
- Паходная (Гарун)
- Песня капачоў
- Песня (За рэчкай, за рэчкай)
- Песня (Ды ўжо слонейка за лес коціцца)
- Праводзіны (Гарун)
- Пралескі (Гарун)
- Прывітанне
- Разваж, гаю зеляненькі...
- Рацэя
- Рэдактарскі сон
- С песьняў няволі
- Самсон
- Свята
- Сірочая песня
- Скуль у мяне...
- Слонца
- Спогадзь
- Сталася здарэнне дый каля крыніцы...
- Сцяпан Дзяўджук цяпер багаты...
- Трохлінейка-магазынка
- Трэны
- У гары і доле
- У ноч на Новы год
- У чужыне
- Успамненні
- Хвейнаму другу
- Хмары
- Чалавечая кроў
- Шлюб
- Шчаслівы той
- Як дзеўча у веку квіцення...
- Як не плакаць,— я ж сіротка...
- Януку Купале
Апавяданні[правіць]
Драматургія[правіць]
- Датрымаў характар
- Дзіўны лапаць, або Не ўсё тое порах, што ў пораху ляжыць
- Хлопчык у лесе
- Шчаслівы чырвонец
Публіцыстыка[правіць]
1918 год[правіць]
- Увагі да нацыянальнага руху
- Одгукі
- З цяжкім возам на гнілой грэблі
- Скрыпты шавініста
- Дыбенкіяда
- Рэальная палітыка
- Далей ні можна
- Пад адным штандарам
- Польшча і яе суседзі
- «Нізалежная Беларусь»
1919 год[правіць]
Прамовы[правіць]
- Прамова на прывітаньні Язэпа Пілсудзкага (18 верасьня 1919)
Лісты[правіць]
Пра аўтара[правіць]
- Алесь Гарун. Матчын дар (рэцэнзія)
- Алесь Гарун
- Памяці Алеся Гаруна
- Алесь Гарун (Ігнатоўскі)
- А. Гарун (Гарэцкі)
- Алесь Гарун (Краўцоў)
- Алесь Гарун (Успамін у 20-я ўгодкі з дня яго нараджэньня)
- Да восьмай гадавіны сьмерці А. Гаруна (1928)
- «Матчын дар» Алеся Гаруна (Барычэўскі) / А Барычэўскі // Узвышша. – 1928. – №2. – С. 167.
- Алесь Гарун (Піятуховіч)
Творы гэтага аўтара, апублікаваныя да 1 студзеня 1928 года знаходзяцца ў грамадскім набытку ўва ўсім свеце, бо аўтар памёр, прынамсі 100 гадоў таму. Пераклады і рэдакцыі, апублікаваныя пазней могуць абараняцца аўтарскім правам. Пасмяротныя творы могуць абараняцца аўтарскім правам у залежнасці ад часу публікацыі адносна смерці аўтара ў некаторых краінах і рэгіёнах.