Аўтар:Карусь Каганец
Выгляд
Карусь Каганец |
---|
Казімір-Рафал Каралевіч Кастравіцкі |
нар. 29 студзеня (10 лютага) 1868 |
пам. 20 мая 1918 |
Творы
[правіць]Колькасць твораў: 27 Агляд усіх твораў: Катэгорыя: Карусь Каганец
Вершы
[правіць]- Беларус (Каганец)
- Браты мае родныя…
- Ветры буйны загулялі…
- Выйду на гару высоку…
- Ды настала ж бо маё святанька…
- Жайваронча малы…
- Лясы, бары і дубровы…
- Ой, у полі вецер вее…
- Салавейка мілы…
- Сонейка прыгрэла…
- Які ж то вецер буйны грае…
- Бацька сыну
- Згадка пра галубка
- Кабзар
- На мабілізацыю (8—22 снежня 1904 г.)
- Наш покліч
- Наш сымболь
- Наша доля маладзецка
- Нёман (Каганец)
- Палессе (Каганец)
- Песня зіме
- Плач беларуса
- Пра пана Ленскага
- Сцяты камень
- Успамін (Каганец)
Апавяданні
[правіць]- Бывалы Юр у Менску
- Што кажух, то не вата
- Ахота віцгубарнатара на вядзьмедзя
- Адкуль зязюля ўзялася? (з народнага апавядання з-пад Нёмну)
- Вандроўка кроплі вады
- Ваўчок
- Восенню
- Год // Беларусь. — 1 студзеня 1920. — №1 (57)
- Журавель і чапля
- Забойства Захаркі
- Забойства ў пушчы
- Засульскія Турэ
- Машэка
- Мая першая ахвота
- На сплаве
- На сплаў
- Навасадскае замчышча
- Нашыя птушкі
- Парада
- Прылукі
- Скрыпач і ваўкі
- Страшнае заклінанне
- Такая доля
- Тры алешыны
- Халера 40-га року
- Чым болей хто мае, тым болей жадае, або Адкуль мядзведзі на свет узяліся
П’есы
[правіць]- Модны шляхцюк
- Двойчы прапілі
- Старажовы курган (п’еса)
- Сын Даніла
- У іншым шчасці няшчасце схавана [Скан твора]
Публіцыстыка
[правіць]Фальклёрныя запісы
[правіць]- Бѣлорусскія легенды. III. „Чимъ болей хто мае, тымъ болей жадае“, або „Адкуль медвѣдзи на свѣци узялися“ // Сѣверо-Западный Край. — 25 декабря 1902. — №48
Пра аўтара
[правіць]- Каганцу
- К. Каганец (Гарэцкі)
- Карусь Каганец (Дварчанін)
- Да характарыстыкі Каганца
- Карусь Каганец (Каспяровіч) [Скан твора] (1928)
- U 20-ja uhodki smierci Karusia Kahanca (Ластаўка) // Złučeńnie. — Верасень 1938. — №9
Творы гэтага аўтара, апублікаваныя да 1 студзеня 1929 года знаходзяцца ў грамадскім набытку ўва ўсім свеце, бо аўтар памёр, прынамсі 100 гадоў таму. Пераклады і рэдакцыі, апублікаваныя пазней могуць абараняцца аўтарскім правам. Пасмяротныя творы могуць абараняцца аўтарскім правам у залежнасці ад часу публікацыі адносна смерці аўтара ў некаторых краінах і рэгіёнах.