Шляхам жыцьця (1913)/V/«Нашай Ніве»

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Роднае слова «Нашай Ніве»
Верш
Аўтар: Янка Купала
1913 год
Ворагам беларушчыны
Іншыя публікацыі гэтага твора: «Нашай Ніве» (Купала).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




«Нашай Ніве».

Са шчырым прыветам яе
пяцілетняй ідэёвай працы для
многамільённаго беларускаго народу.

Не загаснуць зоркі ў небе,
Покі небо будзе—
Не загіне край забраны,
Покі будуць людзі.
Ночка цёмная на сьвеце
Вечна не начуе;
Зерне кінутае ў ніву
Ўсходзе ды красуе.
Нашэ зерне—нашы думкі
Не загінуць сьвету,—
Бліснуць краскай непаблеклай
Вечных агнецветаў.
З добрых думак, што мы кінем
На сваім дзірване,
Будзе ўнукам нашым жніво—
Доля—панаванне.
Беларускаю рукою
Сьветлай праўды сіла
Славу лепшую напішэ.
Бацькаўшчыне мілай.
Зацвіце яна, як сонцэ
Посьле непагоды,
Ў роўнай волі, ў роўным стане
Між усіх народаў.
Не загіне край забраны,
Покі жывы людзі, —
Не загаснуць зоркі ў небе,
Покі небо будзе!