|
За хатай хата у парадак
Сядзіць адна каля адной;
Залегла вуліца сяродкам,
Будынкі з боку чарадой.
Ня год, не два зняла с плеч вёска,—
Дзянькоў уцёкшых знак відаць:
Мох у салому паўпіваўся,
Патпора час спяшыць стрымаць,
Жыцьцё у лапці абувае
Сваяк, чужынец-прайдзісьвет,
Беда багацтву бье паклоны,
Цямнота к знанню зводзе сьлед.
Вядзе вайну сьлеза са сьмехам,
Дзярэцца той, а той дрыжыць,
З грэхамі важыцца пакута,
У пары ноч і дзень бяжыць,
Не знаю: шчасьце, ці нешчасьце
Ўе тут спакойнае гняздо…
У вёскі гэтаго спытайся,—
Маўчыць і вёска пакуль што.
|
Прапануем да спампаваньня!