Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/II/Старая Беларусь/123
← 122. Вечар | 123. Летапісец Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1927 год |
124. Перапішчык → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Летапісец (Багдановіч). |
123. ЛЕТАПІСЕЦ. Душой стаміўшыся ў жыцьцёвых цяжкіх бурах, |
Увагі
[правіць]123. Летапісец. Перадрук з тэксту „Вянка“ з наступнымі аўтарскімі зьменамі з варыянтаў у экзэмпляры „Вянка“ № 2:
3 | Тут ціша, тут спакой — ні шуму, ні клапот — | |
І… пільна летапіс другі ўжо год пішу: |
4 | Ён пільна летапіс чацьверты піша год… | |
Старэнна літары малыя вываджу. |
12… „аб чым спрачаліся“ зам. „чаго бажалі мы“…
14„узнаюць гэта“ зам. „хай зьведаюць“…
17„яго“ зам. „мае“.
19 | Так мора сіняе прымчыць да нас вадой… | |
Так мора — ў Гданску я чуваў — прымчыць вадой… |
Радкі 11-14 аўтарам закасованы, і Літ. Камісіяй у тэкст выданьня ня ўведзены.
Аўтару, мабыць, здавалася, што простая мова летапісца яму не ўдаецца, і дзеля гэтага ён лічыў за лепшае даць характарыстыку летапісца ў трэцяй асобе, як мы бачым з прынятых Літаратурнай Камісіяю паправак у р. p. 4, 17 і інш., але папраўкі гэтыя ня скончаны, напр., у 11-ым радку замест „тут“ лепей паставіць „там“.
Верш быў напісаны ў 1912 годзе, як зазначана рукою аўтара ў экзэмпляры № 2. Першы раз друкаваўся ў „Н. Н.“ 1912 г. № 26.
Чарнавыя варыянты (IV, 8, 25):
9Зьбірае ў соты мёд і з ліп і з горкіх кветак.
12Пра быўшае калісь у нас і прошлы час.
13Пра войтаў, бурмістраў…
15Як нам жылося тут.
20І вось, маўляў з труны…