Перайсці да зместу

Матчын дар (1929)/На чужыне/34

З пляцоўкі Вікікрыніцы
33. Ідуць гады 34. Навука
Верш
Аўтар: Алесь Гарун
1929 год
35. Адбітак
Іншыя публікацыі гэтага твора: Навука (Гарун).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




34.

НАВУКА.

Казаў настаўнік мне (ён блізкі быў прароку,
Які жывым узьняўся ў выш, ў блакіт нябескіх сфэр):
„Мой сын, спачатку мы пад‘ўладны пану-року —
У гэта вер.
Які-бы крыж табе ня выпаў ў жыцьці гэтым:
Галеці век чы быць царом і царскі мець пасад,
У балоце бросьнеці чы йсьці к нязнаным мэтам, —
Яго загад.
І вось, калі табе трываць ня хопіць змогі,
І цяжкім здасца крыж табе, і доля вельмі злой
Ня трэба, сын, шукаць лягчэйшае дарогі, —
Ідзі старой.
І мусіць час настаць: убачыш сьвет праменны, —
Ідзець ўладар адвечны твой; яго спаткай здалёк,
Узьдзеўшы бітвы меч на свой паяс раменны.
І скажа рок:
„Ідзі хутчэй, слуга! Спавіты сьвет маркотай,
Ў ім крыўды легіон забраў зямлі апошню чвэрць, —
Нясі-ж свой праўдзе меч“. — Мой сын! ідзі з ахвотай:
На чэсьць і сьмерць“.