|
На нашым хітрым сьвеце
Ўсяляк жыве народ:
Адзін жыве палюдзку,
Другі жыве, як скот.
Адзін другім гандлююць,
Купляюць, як той квас, —
Падноскі падбіваюць
Стаячаму ня раз.
І як тут не сьмяяцца
І праўды не сказаць:
Варон на сьвеце многа,
Ды некаму страляць.
*
Вось мчыцца пан на парцы,
Упражка зіхаціць!
І конікі абмыты,
І панскі лоб блішчыць.
На цэлы сьвет з пагардай
Дзікім глядзіць казлом,
А быў-жа ён нядаўна
Авечак гандляром.
І як тут не сьмяяцца і г. д.
*
Вось хцівец грошы многа
З працэнтаў назьбіраў,
І фабрыку паставіў,
Людзям заробак даў.
Працуе душ галодных
Там соценькі са дзьве.
А ненасытны хцівец
Крывавы пот гняце.
І як тут не сьмяяцца і г. д.
*
Вось доктар, пан вяльможны,
Лякар мужчын, кабет,
Вядзе убогіх, хворых
Ў асобны габінэт.
Пукнуў, паслухаў троху,
І кажа рубля даць,
А сам, як быў студэнтам,
Шоў бедным памагаць!..
І як тут не сьмяяцца і г. д.
*
Вось ксёндз, служэбнік божы,
Ўвесь навучае люд,
Каб у касьцёл хадзілі,
Каб не грашылі тут.
Каб к жонкам на вячоркі
Ня бегалі чужым,
Бяднейшым памагалі;
А сам?.. ну, бог і з ім!
І як тут не сьмяяцца і г. д.
*
Вось аканом пузаты,
На чым ёсьць сьвет, раве,
Хоць клёку за капейку
Ня мае ў галаве.
І лае так сусьветна
Вясковых ён людзей;
А пасьвіў-жа нядаўна
У вёсцы тэй сьвіней.
І як тут не сьмяяцца і г. д.
*
Вось шляхціц, марны шэршань,
Той выскачак адзін,
Душу заціркай муча,
Ужо ён гаспадзін!
Бяднейшаму ўжо брату
Рукі не падае,
Хоць сам такія-ж лапці
На ногі надзяе.
І як тут не сьмяяцца і г. д.
*
Вось мужычок быў хітры, —
Абралі старшынёй;
Як чорт перамяніўся,
І свой яму ня свой!
З вураднікам у шайцы
І з пісарам у лад,
Ён мужыкоў, як ліпак,
Абдзёрці ва ўсім рад.
І як тут не сьмяяцца і г. д.
*
Цяпер свае прыпеўкі
Я кіну да пары,
Бо шмат каму напэўна
Яны не па нутры.
Бо, як там кажуць: шапка
На злодзеі гарыць,
Ці — парасё хто ўкрадзе,
Таму ў вушох пішчыць…
І як тут не сьмяяцца,
І праўды не сказаць:
Варон на сьвеце многа,
Ды некаму страляць.
| 
Прапануем да спампаваньня!