Z rodnaho zahonu (1913)/Paświata

З пляцоўкі Вікікрыніцы
II. Maja lira III. Paświata
Верш
Аўтар: Андрэй Зязюля
1913 год
IV. Wiesnawaja ranica
Іншыя публікацыі гэтага твора: Пасьвята (Зязюля).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




III. Paświata.

Biełarusy, wam bratoczki,
Z serca achwiaruju —
Hetych wierszykaŭ radoczki,
Dań swaju małuju.

Rada chata czym bahata.
Woś i ja czym maju,
Tym daru was, dasć Boh świata,
Bolaj naśpiewaju.

Luby mnie kutok radzimy,
Biełaruś świataja:
Tut radzilisia, raśli my,
Ŭsio nas tut witaje.

Luba rodnaja haworka,
Duszam naszym świta,
Z joj, ci sołodka, ci horka,
My żywiom i kwita.

Luby rodnyja apratki,
Norawy i zwyczki,
Pieśni, kazki i zahadki,
Lub nasz rod mużycki.

Woś hardżusia hetym rodam,
Nie chaczu druhoha,
Bo jon złuczany z narodam
Kraju darahoha.

Dyk pasłuchajże, bratoczek,
Hetakaj woś rady:
Palubi ty swoj kutoczak,
Mowu, stroj, abrady.

A Stwarycial nasz łaskawy,
Szto waczej nia zwodzić
Z nas, ubaczyć twaje sprawy,
Ŭ stokrot naharodzić.