Перайсці да зместу

Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938)/II/9

З пляцоўкі Вікікрыніцы
8. Na dzień Ačyščeńnia Matki Boskaj (Hramničnaja) 9. Na Papialec
Урыўкі зь Бібліі

1938 год
Пераклад: Адам Станкевіч
10. Na dzień śv. Kazimiera

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




NA PAPIALEC.

I.

Heta kaža Pan: naviarnieciesia da mianie ŭsim sercam svaim u poście, u płačy i ŭ žali. I raździrajcie sercy vašy, a nie adzieńnie vaša i naviarnieciesia da Pana Boha vašaha, bo jon łaskavy i miłaserny, ciarplivy i vialikaha miłaserdzia i vyšejšy nad złościaj. Chto viedaje, kali vierniecca i adpuścić, i pakinie pa sabie bahasłavienstva, stałuju i mokruju achviaru Panu Bohu vašamu?

Trubiecie ŭ trubu na Syonie, paśviačajcie post, śklikajcie zbor, źbirajcie narod, paśviačajcie Kaścioł, źbirajcie starcaŭ, źbirajcie małych i tych, što kormiacca hrudźmi. Niachaj vyjdzie zaručany z śviatlicy svajej, a zaručnica z pakoju svajho. Miž prysienkam i aŭtarom buduć płakać śviatary, słuhi Pana, i kazać: daruj Panie, daruj narodu tvajmu i nie addavaj spadčyny svajej na ździek, kab panavali nad jeju pahancy. Našto-ž majuć havaryć miž narodami: dzie-ž Boh ich?

Zžaliŭsia Pan nad ziamloju svajeju i daravaŭ narodu svajmu. I adkazaŭ Pan i skazaŭ narodu svajmu: voś ja pašlu vam zboža, i vina, i alivy i budziecie syty imi; i nia dam vas bolej na ździek pamiž narodami, kaža ŭsiomahutny Pan.

(Joel 2, 12—19).

II.

U heny čas skazaŭ Jezus svaim vučniam: kali vy pościcie, — nia budźcie, jak kryvadušniki, sumnyja. Bo jany niščać tvar svoj, kab pakazacca prad ludźmi, što jany pościać. Sapraŭdy kažu vam, što jany atrymali zapłatu svaju. A ty, kali pościš, namaść hałavu svaju i abmyj tvar svoj, kab nia ludziam pakazacca, što pościš, ale Ajcu svajmu, katory jość u tajnaści, a Ajciec tvoj, katory vidzić u tajnaści, addaść tabie. Nie źbirajcie sabie skarbaŭ na ziamli, dzie irža i mol zjadaje, i dzie zładziei vykopvajuć i kraduć. Ale źbirajcie skarby ŭ niebie, dzie ani irža, ani mol nie zjadaje i dzie zładziei nia vykopvajuć i nie kraduć. Bo dzie tvoj skarb — tam i serca tvajo.

(Mat. 6, 16—21).