Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938)/I/30
| ← 29. Na III niadzielu pa Siomusie | 30. Na IV niadzielu pa Siomusie Урыўкі зь Бібліі 1938 год Пераклад: Адам Станкевіч |
31. Na V niadzielu pa Siomusie → |
Прапануем да спампаваньня!
NA IV NIADZIELU PA SIOMUSIE.
I.
Braty, dumaju, što ciarpieńni hetaha času nia mohuć raŭniacca z budučaj słavaj, jakaja ŭ nas abjavicca. Bo stvareńnie z tuhoj čakaje abjavy synoŭ Božych. Bo stvareńnie pakaryłasia marnaści nie dabravolna, ale z pryčyny taho, katory jaho pakaryŭ, z nadziejaj, što i samo stvareńnie vyzvalicca z niavoli sapsućcia na volnaść słavy synoŭ Božych. My-ž viedajem, što kožnaje stvareńnie ŭzdychaje i, jak rodziačy, ciarpić až dahetul. I nia tolki jano samo, ale i my, katoryja majem pačatki Ducha i my sami ŭ sabie ŭzdychajem, čakajučy pryznańnia za synoŭ Božych, adkupleńnia cieła našaha ŭ Chrystusie Jezusie Panu našym.
(Ryml. 8, 18—23).
II.
U heny čas, kali narod cisnuŭsia da Jezusa, kab pasłuchać słova Božaha, i jon stajaŭ nad vozieram Genezaret. I ŭbačyŭ dźvie łodki, katoryja stajali pry bierazie, a rybałovy byli vyjšaūšy i pałaskali sieci. I ŭvajšoŭšy ŭ vadnu lodku, što była Symonava, prasiŭ jaho adpłyści trochi ad bierahu i, sieŭšy, vučyŭ narod z łodki. Kali-ž skončyŭ havaryć, skazaŭ Symonu: adpłyvi na hłybiniu i zakińcie sieci vašyja na loŭ. A Symon adkazvajučy, pramoviŭ da jaho: nastaŭnik — my ŭsiu noč trudzilisia i ničoha nie złavili, ale na tvajo słova zakinu sieć. I kali heta zrabili, zachapili vialikaje mnostva ryb — až rvałasia ich sieć. I dali znak tavaryšam, što byli ŭ druhoj łodcy, kab pryjšli i pamahli im. Tyja pryjšli i napoŭnili abiedźvie łodki tak, što ledź nie patanuli. Uvidzieŭšy heta Symon Piotra, kinuŭsia da noh Jezusa, kažučy: vyjdzi ad mianie, Panie, bo ja čałaviek hrešny! Bo dziela takoha ŭłovu ryby, jakoha jany dakanali, aharnuŭ jaho vialiki strach i ŭsich tych, što z im byli, a tak-ža Jakuba i Jana, synoŭ Zabedejevych, jakija byli tavaryšami Symona. Ale Jezus skazaŭ Symonu: nia bojsia, adciapier užo ludziej łavić budzieš. I, vyciahnuŭšy łodki na bierah, pakinuli ŭsio i pajšli za im.
(Łuk. 5, 1—11).