Biełarus (1913)/1913/6
< Biełarus (1913) | 1913
← № 5 | Biełarus. № 6 Газэта 14 лютага 1913 году |
№ 7 → |
Hod I.
Wilnia 14 lutaho 1913 hodu
№ 6
BIEŁARUS
tydniowaja katalickaja hazeta.
Kasztuje s pierasyłkaj: na hod 1 rb. 50 kap. na 6 miesiacau 80 kap. Addzielny numer 3 kapiejki.
Rukapisy pawinny być padpisany praudziwaj familijej dziela wiedama redakcii, inaksz nia buduć drukawany; rukapisy nie zwiertajucca. Hroszy można pasyłać pacztowymi markami.
Usio adresawać: Wilnia Siemionouskaja wulica d. 6 kw. 5. Redakcija „Biełarusa“.
Szkada mnie hetaho narodu… bo nie maje czaho jeści (słowy Chrystusa).
- Jubileusz chryścijanstwa — ananimny artykuł.
- Dumki ŭ czużoj staroncy — abrazok Piotry Prostaha.
- Maje żadańnia — wiersz Antona Byczkoŭskaha.
- Klikaŭ mianie brat moj… — abrazok Z.
- Kaścielny kalendar. Luty — ananimny artykuł.
- Świataja Juljanna D. M. — artykuł Balasława Paczopki.
- Kaścielnyje wiedamaści — ananimnyja dopisy.
- Szto czuwać — ananimnyja dopisy.
- Piszuć da nas.
- M. Ziembin — dopis Januka s pad Ziembina.
- Wiestki z zahranicy — ananimnyja dopisy.
- Nasza Haspadarka — artykuł W-y.
- Szto rabić? — artykuł Ło-ha.
- Usiaczyna — ananimnyja dopisy.
- Dumki
- Zahadki
- Żarty, prykazki, prypieŭki
- Swaja poczta
Гэты твор знаходзіцца ў грамадскім набытку ў Беларусі ды ў ЗША, бо ён быў апублікаваны да 7 лістапада 1917 года (паводле новага стылю) на тэрыторыі Расійскай імперыі.
За выняткам тэрыторый Вялікага Княства Фінляндскага і Царства Польскага, і не быў апублікаваны на тэрыторыі іншых дзяржаваў цягам 30 дзён пасля дня першае публікацыі. Юрыдычна Беларусь (ССРБ), як і Расея (РСФСР), не з’яўляецца спадкаемцам Расійскай імперыі. Таксама агульная міжнародная абарона аўтарскіх правоў на гэты твор не здзяйсняецца, бо Расійская імперыя не падпісвала міжнародных пагадненняў у галіне аўтарскага права.