Biełarus (1913)/1913/7
Выгляд
< Biełarus (1913) | 1913
← № 6 | Biełarus. № 7 Газэта 21 лютага 1913 году |
№ 8 → |
I. Hod
Wilnia 21 lutaho 1913 hodu
№ 7
BIEŁARUS
tydniowaja katalickaja hazeta.
Kasztuje s pierasyłkaj: na hod 1 rb. 50 kap. na 6 miesiacau 80 kap. Addzielny numer 3 kapiejki.
Rukapisy pawinny być padpisany praudziwaj familijej dziela wiedama redakcii, inaksz nia buduć drukawany; rukapisy nie zwiertajucca. Hroszy można pasyłać pacztowymi markami.
Usio adresawać: Wilnia Siemionouskaja wulica d. 6 kw. 5. Redakcija „Biełarusa“.
Szkada mnie hetaho narodu… bo nie maje czaho jeści (słowy Chrystusa).
- Wialiki Post
- F. Czernyszewicz. Dub
- Jurka Mucha. S Biełaruskich kazak
- Haljasz Leŭczyk. My żywiem nadziejaj!..
- Kaścielny kalendar. Luty
- B. P—ko. Św. Małgorzata s Krotony
- Kaścielnyje wiedamaści
- Szto czuwać
- Piszuć da nas.
- Wiestki z zahranicy
- Haŭryła Dubok. Dziela czaho nielha pić harełki
- Lo—nik. Nasza Haspadarka
- Usiaczyna
- Dumki
- Zahadki
- Żarty, prykazki, prypieŭki
Гэты твор знаходзіцца ў грамадскім набытку ў Беларусі ды ў ЗША, бо ён быў апублікаваны да 7 лістапада 1917 года (паводле новага стылю) на тэрыторыі Расійскай імперыі.
За выняткам тэрыторый Вялікага Княства Фінляндскага і Царства Польскага, і не быў апублікаваны на тэрыторыі іншых дзяржаваў цягам 30 дзён пасля дня першае публікацыі. Юрыдычна Беларусь (ССРБ), як і Расея (РСФСР), не з’яўляецца спадкаемцам Расійскай імперыі. Таксама агульная міжнародная абарона аўтарскіх правоў на гэты твор не здзяйсняецца, бо Расійская імперыя не падпісвала міжнародных пагадненняў у галіне аўтарскага права.