Białoruski wiersz Syrokomli (1922)

Białoruski wiersz Syrokomli Верш Аўтар: Уладзіслаў Сыракомля 1922 год Крыніца: Przegląd Wileński. — 15 września 1922. — №35-36, б. 6

Іншыя публікацыі гэтага твора: Добрыя весьці (Сыракомля)

Прапануем да спампаваньня!

Białoruski wiersz Syrokomli

Jak wiadomo Syrokomla pisywał również poezje w języku białoruskim, nie drukowane i kursujące jedynie w odpisach. Jeden z tych wierszy białoruskich, który Syrokomla napisał pod wpływem wiadomości o ruchu rewolucyjnym w Europie w r. 1848, zamieściło pismo białoruskie „Warta“, wychodzące w Mińsku w r. 1918. Numer ten został skonfiskowany przez władze bolszewickie i stanowi obecnie rzadkość bibljograficzną. Wiersz przedrukował następnie p. A. Nowina w swej broszurze „Puciawodnyja idei biełaruskoj literatury“ (Wilno 1921). Pragnąc zapoznać czytelników polskich z utworem białoruskim poety podajemy go obecnie według tekstu wspomnianego, wprowadzając doń jedynie parę drobnych zmian na podstawie odpisu, znajdującego się w Bibljotece im. Wróblewskich.

Dobryja wieści

Zachodzić sonce pahodnaha leta
I wiejeć wiecier z zachodnich niebios.
Zdarou budź wiecier! Z dalekaho świeta
Dobryja-ż wieści da nas ty prynios?

Zdarowy-ż budźcie, ej, dobryja wieści!
Tam, na Zachodzie, praliwajuć krou,
Bjucca dla sławy, swabody i čeści
I robiać wolnych ludziej z mužykou.

Huduć wiasioła i pieśni i tancy
W swabodnyjy poru ščaśliwy hod.
Hodzie wam, hodzie, wy cari—pahancy,
Taptać z bałotam chryščony narod.

Hodzie wam, hodzie u jasnoj karecie,
Hodzie, čynouniki, dy jeździć u dwor.
Hodzie wam, hodzie, mužyckija dzieci
Zchatki astatki dawać na pabor.

I panskaja krou i chamskaja jucha
Z adnoj kwaterki papiwajuć miod
I prysiahnuli na wiek da abucha,
Być sobie wolny i rouny narod.

Mužyk i šlachcic zasiadzie na ławie,
Kab wiaści radu ab swajej ziamli;
Jak trieba dumać ab gramadzkaj sprawie,
Na odno miejsca, jak braty, pryjšli.

A jak uradzim wajnu na hramadzie:
Baranić dzietki i ziamlu i dom, —
Mužyk i šlachcic na kania uśsiadzie
Kasić kasoju, rubić taparom!

Ej, zhinieć worah jak Boh nam pamoże,
Z našu kryudu, za horki naš žal
Zapiajom pieśniu: „Chwalić Tabie, Boża“
Lahčej budzie sercu, jak zhinieć maskal.

Ziamla ty naša! Ziamla ty świataja!
Radzi na, zbożża dy sudzi pażać!
Nia pryjdzie worah z maskouskaha kraja
Na mahazyn nasza ziornia brać!

Ručyć rukoju chudoba u chacie;
Pany mużyckich śloz nie zabiaruć!
Mużyk z panami staić za pan—bracie
Ruka zaruku, hrudzi za hrudź.

Piarom na karcie dy sachoj na niwie
Adzin druhomurounaść zaściaroh.
Ej, u swabodzie zażywiom ščaśliwa,
My budziem zietki, a naš baćka — Boh!

---

---