Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/III/Б/Алесь Гарун/З раскіданых вершаў/Кліч
| ← Багаты вы… | Кліч Верш Аўтар: Алесь Гарун 1927 год |
Жыцьцё → |
| Іншыя публікацыі гэтага твора: Кліч (Гарун). |
Прапануем да спампаваньня!
Гэй, народзе, трэба ўстаць,
Дух свой з рабства распрастаць,
Чуеш: Волі зычны звон,
Будзіць, кліча медзьдзю ён
Ўсе народы, ўсіх старон,
Каб разбурыць крыўды трон.[1]
Зьдзівіць з дзіва дзіваў цуд: 13)
Скрозь, куды хаця зірні,
Ў небе літары — агні.
— Сьвецяць ноччу і пры дні —
"Вызваль дух свой, рабскі люд!"
У гэты час пракляты будзь,
Хто свой карк захоча гнуць
Й рукі ворагу лізаць,
Й словы льсьцівыя казаць!
- ↑ а) Русіц. — пасад.