Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/III/Б/Алесь Гарун/З раскіданых вершаў/Кліч

← Багаты вы…

Кліч Верш Аўтар: Алесь Гарун 1927 год

Жыцьцё →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Кліч (Гарун).

Прапануем да спампаваньня!

Кліч.

Гэй, народзе, трэба ўстаць,
Дух свой з рабства распрастаць, —
Чуеш: Волі зычны звон,
Будзіць, кліча медзьдзю ён
Ўсе народы, ўсіх старон,
Каб разбурыць крыўды трон.^[1]
Скрозь, куды хаця зірні, —
Зьдзівіць з дзіва дзіваў цуд:³)
Ў небе літары — агні.
Сьвецяць ноччу і пры дні —
„Вызваль дух свой, рабскі люд!“

У гэты час пракляты будзь,
Хто свой карк захоча гнуць

Й рукі ворагу лізаць,
Й словы льсьцівыя казаць!

---

---

1. Русіц. — пасад.