|
Не праклінайце
Лапцяў ліповых,
Не пагарджайце
Лапцяў лазовых.
З імі шануйце
Цяжкую працу.
Лапатнік корміць
Пана з палацу.
З часам-жа лапці.
Гаю, ой гаю!
Выпра дастатак
З нашага краю;
Людзі абуюць
Боты, камашы,
Прыдзе загуба
На лапці вашы,
Но[1] з іх адзін хоць
Мусе[2] астацца,
Ў царкве завісьне,
Дый на падклаццы.
Вушкам, аборай
Скурай падсподам
Памяткай будзе
Прышлым[3] народам.
Будзе ён сьведчыць,
Як у няволі
Кепска жывецца
У хаце і ў полі,
Як людзей сотні
Лапці цягалі,
Каб багачы ўсе
Ў золаце спалі.
І пройдуць леты,
Многія векі, —
Зьменяцца людзі
Можа і рэкі, —
Лапаць-жа будзе
Ў царкве вісеці.
Люд аб ім будзе
Песенькі пеці.
|
Прапануем да спампаваньня!