Усе з аднэй мы выйшлі нівы…

Усе з аднэй мы выйшлі нівы… Верш Аўтар: Алесь Гарун Крыніца: http://rv-blr.com/vershu/view/71933

 * * *

                                  Я. Коласу

Усе з аднэй мы выйшлі нівы,
І сейбіт нас адзін кідаў,
І кожан з нас той дзень шчасьлівы
Ў сваёй душы благаслаўляў.
        А вецер быў. І хто цяжэйшы,
        Астаўся там, куды упаў,
        А хто, як я, хто быў лягчэйшы,
        Ў далёкі сьвет павандраваў.
Бо сейбіт ёсьць другі на небе,
Што судзіць нам гады і дні, —
І ты узрос на роднай глебе,
Пусьціў глыбока карані.
         Здалеў, браток, на сьвет прабіцца
         Спраміж сьвірэпкі і асок!
         І можам мы табой гардзіцца,
         Прыгожы, слаўны Каласок.
Цьвіці ж, расьці, буйней надзіва
Ў сям’і прыгожых васількоў.
З тваіх зярнят хачу, праўдзіва,
Убачыць поле каласкоў.