Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/III/227

← 226. Шынок

227. ⁂ Гул вулічных шынкоў; панельны бруд, каштаны Верш Аўтар: Поль Верлен 1927 год Арыгінальная назва: Le bruit des cabarets, la fange des trottoirs (1870) Пераклад: Максім Багдановіч

228. ⁂ Трэск дроў; газьніцы блеск няяркі; за сталом →

Прапануем да спампаваньня!

227.

∗     ∗
∗

Гул вулічных шынкоў; панельны бруд; каштаны
Старыя; з іх ляціць праз дымныя туманы
Рой лісьцяў; омнібус, каторы грукаціць
Жалезам і між кол рыпяшчых ледзь сядзіць,
Зялёны аганёк з чырвоным, быццам вочы,
Варочаючы ўкруг; і з люлькаю рабочы,
Дымяшчы, ідучы, гарадавому ў нос;
Капеж з дамоў на брук, што бачыў шмат калёс;
Асфальт істоптаны, з канаўкамі па краю
Дзеля памый… Такі мой шлях, ідушчы к раю.

Увагі

227. Гул вулічных шынкоў. Выдаецца з аўтографу (IV, 6, 5). Пераклад вершу Р. Verlaine „Le bruit des cabarets, la fange des trottoirs“ з разьдзелу „La bonne chanson“.
У гэтым перакладзе аўтар ужывае наступныя дзеяпрыметнікі цяперашняга часу, утвораныя на ўзор расійскае літаратурнае мовы: „рыпяшчых“ (4 р.), „дымяшчы“ (7 р.), „ідушчы“ (10).
У слове „істоптаны“ (9 р.), ужыта неўласьцівая беларускай мове прыстаўка „із“.
Для параўнаньня з орыгіналам прыводзім францускі тэкст трох апошніх радкоў:

Toits qui dégouttent, murs suintants, pavé qui glisse,
Bitume dèfoncè, ruisseaux comblant l‘égout,
Voilá ma route — avec le paradis au bout.