Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/III/226

← 225. ⁂ Рака срэдзь вулкі

226. Шынок Верш Аўтар: Поль Верлен 1927 год Арыгінальная назва: L’auberge (1884) Пераклад: Максім Багдановіч

227. ⁂ Гул вулічных шынкоў; панельны бруд, каштаны →

Прапануем да спампаваньня!

225.

ШЫНОК.

Ўжо кроўю ногі пыл шасы гарачай росяць,
І ўраз — чырвоны дах, мур белы між цянька.
І вывеска «Спакой» — вясёлы знак шынка…
Ёсьць мяккі хлеб, віно і паспарту ня спросяць.

Тут сьпяць, пяюць і п’юць, тут кураць і галосяць.
Шынкар — стары салдат; шынкарка-ж даць шляпка
Ці вымыць твар хлапцом сьпяшыць, — іх больш пятка,
Вясёла кажучы, бо збыткаў мае досыць.

Ў каморы чорны столь з бярвеньняў; па сьцянам
Малюнкаў страшных рад: «Кароль чараўнікам»,
«Малек Адэль»… Баршчу пах добры павявае…

Вы слышыце? Саган, здаецца, ўжо чуваць;
Як ён гадзіньніку вясёла падпявае!
Даль поля праз вакно адкрытае відаць.

Увагі

226. Шынок. Выдаецца з аўтографу (VI, II). Пераклад вершу P. Verlaine „L’ Auberge“ з разьдзелу „Jadis et naguère“.
Русіцызмы: „спросяць“ (4 р.), „слышыце“ (12 р.).
Прыводзім францускі тэкст другое строфы для параўнаньня перекладу з орыгіналам.

Jci l‘on fume, ici l‘on chante, ici l‘on dort.
L‘hôte est un vieux soldat, et l‘hôtesse, qui peigne
Et lave dix marmots roses et pleins de teigne,
Parle d‘amour, de joie et d‘aise, et n‘a pas tort!

У 10-м радку чытаем: „Кароль чараўнікам“; у орыгінале: „les Rois Mages“.