Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/II/У зачарованым царстве/108

← 107. ⁂ Дзесь у хмарах жывуць павукі

108. Разрытая магіла Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1927 год

109. ⁂ Ноч. Газьніца гарыць, чырванее →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Разрытая магіла (Багдановіч).

Прапануем да спампаваньня!

108.

РАЗРЫТАЯ МАГІЛА.

Polataj nad groby,
Piosenko żałoby.
Żygliński.

Дробны дождж сячэ, ліецца;
Вецер злосна ў хату рвецца,
Ў полі стогнам аддаецца,
Стукне ў дзьверы і вакно;
Сэрца беднае заб‘ецца,
І адразу ў ім прачнецца,
І адразу скалыхнецца
Ўсё, што згінула даўно.

Ўспомніць сэрца, што любіла,
Ўспомніць моладасьць і сілу,
Ўсё, што зьнікла і уплыла,
Ўсё успомніць, як у сьне.
Бачу: сэрца не забыла,
Што жыцьцё ў ім загубіла…
І разрытаю магілай
Вее сумна на мяне.

Увагі

108. Разрытая магіла. Напісаны, як зазначана рукою аўтара ў экзэмпляры „Вянка“ № 1, у 1909 годзе.
Першы раз выдрукаваны ў „Н. Н.“ к 1909 г. № 47.
Варыянты „Нашае Нівы“:
2Буйны вецер у сьцены б‘ецца.
8Усё, што было, што прайшло.
16Ўраз, павее на мяне.
У экзэмпляры № 2 эпіграф закасованы рукою аўтара.