Перайсці да зместу

Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/II/Старая Беларусь/125

З пляцоўкі Вікікрыніцы
124. Перапішчык 125. Кніга
Верш
Аўтар: Максім Багдановіч
1927 год
126а. Слуцкія ткачыхі
Іншыя публікацыі гэтага твора: Кніга (Багдановіч).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




125.

КНІГА.

Псалтыр, пакрытую няжорсткай, бурай кожай,
Я ўзяў і срэбныя засьцёжкі адамкнуў,
Перачытаў радкі кірыліцы прыгожай
І воску з ладанам прыемны пах пачуў.

Вось псальма сьлічная: «Як той алень шукае
Крыніцы чыстай, так шукаю бога я».
Як вее сьвежасьцю яе краса жывая!
Як радасна далей сьпяшыць душа мая!

І бачу я ў канцы няхітрую прыпіску,
Што «кнігу гэтую раб божы, дзяк Гапон,
Дзеля душы сьпісаў у месьце Воўкавыску
У рок сем тысяч сто васьмы з пачатку дзён».

Увагі

[правіць]

125. Кніга. Перадрук з „Вянка“ з аўтарскімі папраўкамі ў 3 р. — „радкі“ зам. „рады“, і ў 8 р. — „далей“ зам. „усё дальш“.
Напісаны ў 1912 годзе, як зазначана рукою аўтара ў экзэмпляры № 2.
Першы раз быў надрукаваны ў „Н. Н.“ 1912 г. № 26.
Чарнавыя варыянты (п. № IV. 13):
9А на канцы знайшоў няхітрую прыпіску,
10Што кнігу гэтую дзеля душы сваёй
11Сьпісаў раб божы Ян у месту Валкавыску
12У рок з пачатку дзён сем тысяч сто другой.
У 5-ым радку „сьлічная“ (псальма) — полёнізм.