Гэта старонка была вычытаная
Усяк ей жылося
На свеце, на Божым,
И смутна, самотна,
И с хлопцам прыгожым;
И слйозы лилися,
И песни звинели,
Малойцовы грудзи
Тулила ў пасцели.
Но ўсйож праляцела,
Як яснай маланкай;
Спяць думки и песни,
Ў магиле спиць Янка.
Эй, моладасць—радасць
Минула ўдалая!
Но старасць и беднасць
Нияк не минае.
И кепска бабульцы:
Сивая, худая,
Брак сил працаваци,
Так зйолки збирая;
Нясе их да Минска,
На рынку садзицца,
Збывае и вучэ,
Як трэба лячыцца.
А можэ паможэ
Душы хоць адной дзе,
И праца бабульки
На марна ня пойдзе.
|}
