вѣсть на бѣлорусскомъ языкѣ“ й Moskwie 1889 h.; u hadu 1908 druhoje poŭnaje wydańnie wyjšło ŭ Pieciarburzi.
U tymże hadu 1855 wyjšła u Miensku apawiedannie „Kupalła“, razom s polskimi tworami pieśniara u knizie „Ciekawyś? — przeczytaj!“ U hadu 1857 wychodzić u Minsku kniha „Dudarz białoruski“, a ŭ jej tak sama miežy druhimi polskimi tworami — biełaruskaje apawiadańnie „Szczeroŭskije dażynki“; tamže wierš biełaruski, katorym Marcinkiewić witaŭ u 1856 pryjechaŭšych u Miensk troch znamienitych ludziej: skrypača A. Kontskaho, muzyku S. Moniušku i pieśniara-minčuka Ludwika Kondratowiča — Syrokomlu.
U hadu 1859 u Wilni wyjšli pieršyje dzwie pieśni wiadomaho twora Adama Mickiewiča[1] u biełaruskim pierekładzie Marcinkiewiča. Kniha heta ŭraz że była aryštawana, i pabačyła świet tolki u druhim wydańni ŭ Pieciarburzi ŭ 1908 hadu. U hadu 1860 napisany wierš „Wiesna hoład pierapała“ (drukowany pierśy raz M. Doinar-Zapolskim u 1896 h.) (Дунинъ Марцинкевичъ и его поэма „Тарасъ на Парнасѣ“)
U hadu 1866 napisana kamedya u pinskaj hutarcy ,,„Pinskaja šlachta“ (nie drukowana nihdzie) i ŭ hadu 1870 kamedya „Zaloty“ miešanaj mowaj polskaj i biełaruskaj (nie drukawana nihdzie).
Jak kažuć, byli i druhije twory Marcinkiewiča, nie drukawanyje. Mnoha paprapadała, mnoha badziajecca pa świeci u rukapisach, chacia niema peŭnaści, ci heta sprawiedliwa twory Marcinkiewiča. Adzin s takich tworaŭ „Taras na Par-
- ↑ „Pan Tadeuš“.
