Мая ліра (1924)/V/Кавэрня

← Тэстамэнт

Кавэрня Верш Аўтар: Казімір Сваяк 1924 год

Дзяўчынка і Гульба →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Кавэрня (Сваяк).

Прапануем да спампаваньня!

V.

КАВЭРНЯ.

Сьвятліца места з прэтэнсіяй шыку,
Пыскі паночкаў з мінай трыумфацкай,
У куце музыка… Шмат гулу і гіку,
Ахвота быць ў модзе псэўдаэлеганцкай.

Панічы змарнаваны цягнуцца ляніва,
Каб паказаці новыя лякеркі,
Пэрфум пудра скрывае пахі смурадлівы,
Прад ганкам возьнік кляне за „паперкі“.

Бліхтр, фасон і аблуда паказалі зубы,
На целе брудным ясьнее горс чысты,
Пыха, заразумеласьць шчыраць конскі губы,
Акуляры хаваюць вока ананісты.

Прэзэнтуюць мужчыны ясны… камізэлькі,
Голас і гоман расплывае рэхам,
Прыслужнікі ўсё новы разносяць бутэлькі,
З сваім цынічна дуркавым усьмехам.

У атмосфэры чувацца рух змыслаў шалёных,
Дзе-не-дзе суне піяцкая морда,
Пад сталамі працуюць лыдкі «заручоных»,
Сарваны голас вые «sursum corda!»

Якіясь вусны фарбамі сьмяюцца,
Чыесь вочы варожаць роскаш за заплату,
Якісь «ён» са «сваею» за нешта злуюцца,
Якісь шпіц праектуе танец дуркаваты.

Так бавіцца кавэрня… Гадзіна мінае…
Прад шыбамі галодны кляне усіх гнойна,
Дым гусьцее… Шарота салён спавівае,
Сонна йграе музыка tempo «заўпакойна».