Мая ліра (1924)/IV/Месяц бледы

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Душа мая Месяц бледы
Абразок
Аўтар: Казімір Сваяк
1924 год
Сонца сьвяціла

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




МЕСЯЦ БЛЕДЫ.

Месяц беды азарыў божую зямельку. Ціш нямая залегла горы, лес і вёскі. Ціхі і сад мой.

Я выйду прыслухацца шопату тайніц. Прылажу вуха мае да грудзей яе раскошных. Я цалаваці буду яе горкія сьлёзы: сьлезы маей роднай зямелькі.

На небе сьвецяць зоры божыя. Белыя хмаркі ледзь плывуць па тоні бяздоннай кругасьвету. Ледзь шапочуць пад акном маім кволыя лісткі бярозы.

Адзену я чорную вопратку маю. Схаваюся ўглыб майго саду. Буду сачыць зорку долі маей: лічыць момэнт яе ўпаду з кругазору. Лавіць буду пошапты тайніц ночы.

Чакаці буду з‘явы, што аткрые злуду майго бытаваньня. Слухаць буду трывожнага біцьця свайго сэрца: — сэрца адзінокага чалавека.