Маладая Беларусь (альманах)/3/Abrazki/Niby rupny araty…
| ← Kwietka | Niby rupny araty… Абразок Аўтар: Змітрок Бядуля 1913 год |
Śniłasia mnie kazka… → |
| Іншыя публікацыі гэтага твора: Нібы рупны араты… |
Прапануем да спампаваньня!
Niby rupny araty…
Niby rupny araty, wychodżu ja ranicaj na dziadziniec, ješče jak sam Boh śpić, zdajecca…
Pad biełym morem tumana dryżyć husty chwojnik na łahčynie. Nad rečkaj miesiac bladnieić. Haławieški načleżnaho wohnišča ješče smalucca pad suchim karčom. Biareźnik apchoplen čyrwonym morem uschodniej zarnicy. Warony pačali kryčać i krylicca nad zialonaj jełkaj. Kaniušyna smašna zapachła i ŭ wiosce waroty zaskrypieli…
Apaśla biazsonnaj načy, kali ŭ niejkaj nieprytomnaj haračce mučycca čeławiek i, byccam kalučyje šyški, dumy apchapili jaho serce, — wielmi pryjemna dačekać uschodu soniejka… żadaješ ciepłaty jaho i, pasyłajučy na ŭzhorku ščyruju malitwu dniu, skidaješ, jak niepatrebnyje atopki, dumy načnyje…