Збор твораў (Купала, 1925—1932)/I/Жалейка/Сяўцу

Сяўцу
Верш
Аўтар: Янка Купала
1925 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: Сяўцу (Купала).

Прапануем да спампаваньня!

СЯЎЦУ

Збліжаецца лета к адходу, —
Дзе-не-дзе зьляцеў ліст чырвоны;
Павесіўшы лубку на шыі,
Выходзе сявец на загоны.

І поўнай мазолістай жменяй
Жытцо па ральлі раскідае,
Хавае ў зямельку надзею,
Што возьме з сяўбы? — не згадае.

Ці можа цяпер вот, увосень,
Чарвяк яго працу падточыць,
Ці сьнег у разводзьдзе падпарыць,
Ці ўлетку грады падрузгочаць.

Ці зьнішчыцца ў пуньцы пажарам,
Ці так ад якой-будзь прыгоды.
Такія, ах! горкія думкі
Сяўца абсядаюць заўсёды.

А ён не зважае на гэта,
То ўвосень, то цёплай вясною
Арэ, барануе і сее
Сваёй мазалістай рукою.

Тут кожны, сяўца хто пабача,
Стары ці малы, ці кабета,
— Радзі, памажы, божа! — кажа,
А лёгка-ж на сэрцы чуць гэта!

— Радзі, памажы, божа! — скажам
І мы сяўцом ўсякага роду,
А з зерня, што добрага севу,
Зьбяруць яны й добрую ўроду.