Перайсці да зместу

Збор твораў (Купала, 1925—1932)/I/Жалейка/Над сваёй Айчызнай

З пляцоўкі Вікікрыніцы
З песень аб сваёй старонцы Над сваёй Айчызнай
Верш
Аўтар: Янка Купала
1925 год
Гэта крык, што жыве Беларусь
Іншыя публікацыі гэтага твора: Над сваёй Айчызнай.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




НАД СВАЁЙ АЙЧЫЗНАЙ

Божа! гэткі сьвет тут
Моц стварыла твая![1]
Дзе-ж мой дом, дзе мой люд?
Дзе айчызна мая?
Дзе той час, у яком
Тут кіпела жыцьцё?
Свой народ быў кругом
І любіў сваё ўсё!
Сваю песьню ў лад свой
Ня стыдаўся запець,
І сярмяжкі сівой
Ня стыдаўся надзець!
Весяліўся народ,
Аж грымела сяло!
Ва ўсіх сьветлы паглёд,
Ва ўсіх шчасьце цьвіло.
А цяпер, а цяпер
Ня відаць ясных зор,
Хоць сабе сам ня вер, —
Зьнікла ўсё, як віхор!
Зьнікла ўсё, як імгла,
Няма славы таей;
Злая доля змагла
І мой край, і людзей!
Адны ў шар курганы —
Сьведкі бітваў — стаяць;
Косьці к ім груганы
Прылятаюць зьбіраць.
Прашмыгаюць вужы,
Канюх моліцца „піць“,
Воўк прабег па мяжы,
Далей сьпіць усё, сьпіць!



  1. Зварот поэты да нейкага „бога“, які быццам „стварыў сьвет“ — ёсьць ня болей, як поэтычны зварот. Біблейская казка аб стварэньні сьвету богам зруйнована сучаснай навукай. і адкінута назаўсёды.

    Рэдакцыя.