Варта (1918)/Юморэскі/Залаценька, дарагенька, мілая Катрына…

← ⁂ (Ні раз людзкія чуў я зданьня…)

⁂ (Залаценька, дарагенька, мілая Катрына…) Верш Аўтар: Альберт Паўловіч Кастрычнік 1918 году

Ясьне Вяльможнай Пані Арэшчысе →

Прапануем да спампаваньня!

∗          ∗
∗

Залаценька, дарагенька, мілая Катрына,
Дайся раз пацалаваць, — стаў прасіць хлапчына.
А Катрына ані блізка — дурнем абзывае, —
«Ідзі, ідзі,» кажэ, «дурэнь, хто-ж аб тым пытае,
«Я магла-б табе позволіць, каб ты ні спытаўся,
«А цяпер дык маеш хвігу!… бо ні здагадаўся!».

Альбэрт Пауловіч.
м. Менск.