Перайсці да зместу

Варта (1918)/Юморэскі/Залаценька, дарагенька, мілая Катрына…

З пляцоўкі Вікікрыніцы
⁂ (Ні раз людзкія чуў я зданьня…) ⁂ (Залаценька, дарагенька, мілая Катрына…)
Верш
Аўтар: Альберт Паўловіч
Кастрычнік 1918 году
Ясьне Вяльможнай Пані Арэшчысе

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




∗          ∗

Залаценька, дарагенька, мілая Катрына,
Дайся раз пацалаваць, — стаў прасіць хлапчына.
А Катрына ані блізка — дурнем абзывае, —
«Ідзі, ідзі,» кажэ, «дурэнь, хто-ж аб тым пытае,
«Я магла-б табе позволіць, каб ты ні спытаўся,
«А цяпер дык маеш хвігу!… бо ні здагадаўся!».

Альбэрт Пауловіч.
м. Менск.