Ой, весна, ой, весна!—
За душу ты милей,
С табой доля ясна,
С табой жыць весялей!
Як з’явилася ты,
Лес иначэй шумиць;
Узлажыўшы листы,
Як пан, думны глядзиць.
Ты зялйонай травой
Скрыла чорну зямлю,
И прызвала сабой
Усих к працы, к жыццю,
Гоман птушак-пяюх
Льецца ў вушы твае,
На жалейцы пастух
Галасиста пяе.
Чуць заняўся усход
Неба яснай зарой,
Прэць на поле народ
З бараной и сахой;
Працавитай рукой
Засевае шнурок; —
Ой радзи, Божэ мой,
На пацеху хлябок!
…А там далей глядзи,—
Стаиць дзевачак с пяць,
И з дзявочай грудзи
Громка песни лецяць.
Адным словам, кругом,
Весна, право твайо! С цябе долю бяром,
Асладжаем жыццйо.
........
Засвяциж ты, весна,
Сваим блескам для нас,
Кали сэрцэ, душа
Спяць у чорненьки час!
Засвяци, кали мы
Абальомся слязми,
Разбудзи нашы сны,
Душу, сэрцэ вазьми!
|