Для дзяцей (Талстой, 1928)/Байкі/Леў, воўк і лісіца

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Воўк і ягнятка Леў, воўк і лісіца
Байка
Аўтар: Эзоп
1928 год
Арыгінальная назва: Лев, волк и лисица
Пераклад: Макар Краўцоў
Леў, асёл і лісіца

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




ЛЕЎ, ВОЎК і ЛІСІЦА.

Стары, хворы Леў ляжаў у пячуры. Прыходзілі ўсе зьвяры наведваць цара, толькі Лісіца ня бывала. Вось Воўк уцешыўся здарэньню і пачаў перад Львом абгаварваць Лісіцу.

„Яна, кажа, цябе за нішто лічыць: ніразу не зайшла цара адведаць“.

На гэтыя словы і прыбяжы Лісіца. Яна пачула, што Воўк кажа, і думае: „пачакай-жа ж, Воўча, я табе ад‘імшчу“.

Вось Леў зароў на Лісіцу, а яна кажа: „не кажы казьніць, кажы слова вымавіць. — Я таму ня бывала, што часу ня было, таму што па ўсім сьвеце бегала, у дактароў для цябе лякарства пыталася. Толькі цяпер знайшла, вось і прыбегла“.

Леў і кажа:

„Якое лякарства?“

„А вось якое: калі жывога Ваўка абдзярэш ды скуру яго цёпленькую апранеш…“

Як расьцягнуў Леў Ваўка, Лісіца засьмяялася і кажа:

„Во як, браце: паноў не на ліха, а на дабро наводзіць трэба“.