Трактар, мілы трактар,
Сталінец мой слаўны,
Пахавалі гора
Мы з табой нядаўна.
Пахавалі гора,
Гора ды няволю,
Як пайшлі з табою
Па шырокім полю.
Сонца нам смяецца,
Нібы строіць жарты,
Месячык святляны
Служыць нам за варту.
А вецер гуляе,
Абівае росы,
Косы расплятае,
Мае русы косы.
Трактар, мілы трактар,
Сталінец мой слаўны,
Пахавалі гора
Мы з табой нядаўна.
Мы ідзем з табою
Ў новы свет і людзі,
Новы шлях цярэбяць
Твае, мае грудзі.
Зложым з табой казкі,
Песні з табой зложым,
Радасці і шчасця
Краіне прымножым.
З табою аб‘едзем
Навакола света,
Людзі нас сустрэнуць
З вясёлым прыветам.
Песняй прывітаюць
Каля кожнай хаты,
Кветкамі абсыпяць
Нас з табой дзяўчаты.
Трактар, мілы трактар,
Сталінец мой слаўны,
Пахаваны гора
Мы з табой нядаўна.
Я цябе пакіну
На вольную волю, —
Даляцець да сонца
Мяне кліча доля.
Паляту я, трактар,
Сталінец мой слаўны,
Дзе воблакі ходзяць,
Плаваюць дзе плаўна.
Даляту да зорак,
Вольная дзяўчына,
Стуль табе, мой мілы,
Адну зорку скіну.
І пашлю ад сонца
Табе прывітанне
Аб маім вялікім
Да цябе каханні.
Трактар, мілы трактар,
Сталінец мой слаўны,
Пахавалі гора
Мы з табой нядаўна.
З табою паедзе
Стаханавец новы,
Гэткі ўдалы, стройны,
Стройны, светлабровы.
З ім ты будзеш скарбы
Здабываць з зямелькі,
А ён будзе рады,
Як той рыцар нейкі.
Аба мне ён будзе
Думкі думаць міла,
Што з табой сядзела,
Сны дзявочы сніла.
Трактар, мілы трактар,
Сталінец мой слаўны,
Пахавалі гора
Мы з табой нядаўна.
Менск. 7/VI-36 г..
|