Zbornik «Našaj Niwy» (1912)/2/Błahasłaŭleńnie wiasielnaje
← Wiečer | Błahasłaŭleńnie wiasielnaje Верш у прозе 1912 год |
Kaśba → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Благаслаўленьне вясельнае. |
Błahasłaŭleńnie wiasielnaje.
1) Scichni, ty dudka, ścichni hałubka! Kab ty wiek ihrała, a na hety čas pierestała; — tak-že i wy scichnicie, žonački, biełyje hałowački, čornyje aborački. Nie dla was samich, a dla słuh swaich i dla Hospada Boha i Ducha Swiatoha, praz pašanu wašu prošłamu uskresieniu, załatomu kresłu, mužskomu pasiadzeniu. Heta-ž nie ja prašu, a naš kniaź małady, a waš ziać rodny, kab wy jaho pabłahasławili i paračyli za cisowyje stały, za šaŭkowyje abrusy, za winnyje čary, za Božyje dary, kab sieść i śpić i zjeść i pabiasiedawać. Chleba-soli dać i ŭsich pazwać i ŭ dudu zajhrać.
Prašu ž hetamu dziciaci błahasłaŭleńnie daci anielskim słowam i nizkim pakłonam.
Atkaz: Błahasłaŭ Bože!
2) Takže-ž jon prosić swaju rodnuju mamku radzicielku, najmilejšuju karmicielku katoraja jaho ciažeńka nasiła, a ciažej taho sparadziła ciomnyje nočki nie dasypała, s pačopak nožek nie wyjmała, šelehawała—pielehawała, jasnaj świečki nie pahašała. Prašu-ž hetamu dziciaci za matku błahasłaŭleńnie daci anielskim słowam i nizkim pakłonam.
Atkaz: Błahasłaŭ Bože!
3) Takže-ž rad-by jon swajho rodnaho tatku na błahasłaŭleńnie pazwaci, dy niedzie-ž jaho uziaci: s taho świetu nie padniaci: hrabowyje doški, scisnuli nožki, žoŭtyje piasočki, zasypali wočki, syra mać-ziemla k hrudcam prylehła, čornaja smaha na hubu uspała; rad by jon bujny wietry naniaci, u čystaje pole pasłaci, žoŭtyje piaski raskapaci, hrabowyje doški razłamaci. Nie jaho-ž to wola, a samoha Hospoda Boha i Ducha Swiatoha. Prašu-ž hetamu dziciaci za tatku błahasłaŭleńnie daci anielskim słowam i nizkim pakłonam.
Atkaz: Błahasłaŭ Bože!
4) Takže-ž jon prosić rodnuju babku, katoraja pry radoch stajała, s čornaj ziamli padnimała, pieršuju malitwu nakładała, na sinim mory u biełym kamiašku wady dastawała i ŭ hetaj wadzicy skupała. Prašu-ž hetamu dziciaci za babku błahasłaŭleńnie daci anielskim słowam i nizkim pakłonam.
Atkaz: Błahasłaŭ Bože!
5) Takže ž jon prosić swaju chrosnuju mamku i tatku katoryje jaho pad chrost wazili, u Boha doli i ščaścia prasili, da papoŭ, ci da ksiandzoŭ uspiejaščych, da świečak haraščych i da zwanoŭ źwiniaščych padnasili. Prašu-ž hetamu dziciaci za chrosnaho tatku i mamku błahasłaŭleńnie daci anielskim słowam i nizkim pakłonam.
Atkaz: Błahasłaŭ Bože!
6) Takže-ž jon prosić panoŭ-paniatak i maleńkich dziciatak, s kuta da zapiečka, kožnaho čeławiečka. Prašu-ž hetamu dziciaci błahasłaŭleńnie daci anielskim słowam i nizkim pakłonam.
Atkaz: Błahasłaŭ Bože!
7) Takže-ž jon prosić i tych babyłak, što nie majuć ni karoŭ, ni kabyłak, na sabie z lesu katoryje drowy nasili u Boha jamu doli i ščaścia prasili. Prašu-ž hetamu dziciaci błahasłaŭlennie daci anielskim słowam i nizkim pakłonam.
Atkaz: Blahasłaŭ Bože!
Sa staroj zapisi siaredziny XIX st.) padała
B. Swiderskaja.