Na mahile zyjdu dubam,
Pačnu šeptać bratnim hubam
Ab ich doli, ab swabodzie.
Stanu pieśniaj u narodzie!
Pastuch dudku z mianie skrucić,
Jak zajhraje, kroŭ zamucić,
Jak zajenčyć, kožny stanie; Što za hranie, što za hranie.
Što to budzie, što to budzie
Z hetaj pieśni ŭ našym ludzie?
Wostry zuby, jakby s piły,
Koluć, režuć, ciahnuć žyły,
Smalać, palać, piakuć, studziać,
Starych, małych zo snu budziać.
U płamieniach kožny stanie:
Što za hranie, što za hranie.
Sto to budzie, što to budzie
Z hetaj pieśni ŭ našym ludzie?
List dubowy pat chleb ścieluć,
Žołud jaho ŭ žornach mieluć,
A hdzie z duba choć pylinka,
Hrudź trasiecca, jak asinka,
A hdzie tolki dudka świšče
Ludzi biahuć, jak na jhryšče,
Jak na dziwo kožny stanie:
Što za hranie, što za hranie,
Sto to budzie, što to budzie
Z hetaj pieśni ŭ našym ludzie?
|