|
Śpicie ŭsie tyje, što praŭdy pa świecie šukali
I, nie zdabyŭšy, ŭ damoŭki biez času zyjšli.
Hraźziu ŭ was kidali, wolna dychnuć nie dawali…
Chaj-že paciešacca: ŭžo wy spačyli ŭ ziamli…
Hułka niasiecca stohn lesu ŭ načnyje paciomki,
Płače-hałosie u kominie wiecier hłuchi…
Śpicie wy, słaŭnyje hora i pracy patomki,
Chutka nad wami raspalim paminkaŭ ahni!
Mała was, mała było pamiž ciomnymi nami;
Silny ješče byŭ naš błud i tuman kruhom nas!
Wy, pieramohšy usio, uźnialisia arłami,
Bleskam byli nam, tym bleskam, što has i nie zhas!
Hrozna niaślisia mahučyje wašyje kliki;
Nawat kamiennyje dušy skidali swoj son;
Radaściaj dziŭnaj źwinieŭ waš kraj biedny, wialiki…
Sił nie chwaciło… zapieŭ pacharonny wam zwon.
Świežyje naspy muraŭka ješče nie pakryła,
Žwir tolki świecicca, zmyty ściudzionym daždžom…
Śpicie! my wašych pa wiek nie zabudziem mahitaŭ…
Zbudženy wami, my ŭskreśli, my bolš nie zaśniom!
|
Прапануем да спампаваньня!