A ja siejała rasadu —
Nie nasiejałasia:
Kaho wierna lubiła
Nie naciešyłasia!
Siadzić hołub na dubočku,
Hałubka na wišni;
Skažy, skažy, moj mileńki,
Što maješ na myśli?
Raści, raści rabinačka,
Raści nie kiwajsia,
Lubi, lubi, dziaŭčynieńka,
Z druhim nie kachajsia!
Pamiž jelničku, biareźničku
Staić biełaja asinka;
Chacieŭ mileńki pakinuć
Mianie siracinku.
Na hare dom, dom,
A ŭ łahčynie chatka;
Charošaja dziaŭčynka
Dy lichaja matka!
Pry dalinie dub stajaŭ —
Na bok pachinuŭsia:
Mianie miły moj kachaŭ
Dy proč atchinuŭsia!
Lasok maleńki s prahalinkaj
I z uschodu wieciarok;
Pahaworym, moj mileńki,
Apaśledni wiečarok!
Ej, ty miły, ty čyrwonče,
Pakaraje ciabie Boh:
Nie adnu mianie ty lubiš,
A na lecie takich troch!
Panie bracie, tawaryšu
Zrada nadamnoju:
Ŭžo nia choče hawaryci
Dziaŭčyna sa mnoju!
A dzie-ž taja kryničeńka
Hołub što kupaŭsia,
A dzie-ž taja dziaŭčynieńka
S katoraj kachaŭsia!
My ŭčora kachalisia,
Jak łastaŭki ŭ stresie,
A siahońnia razyjšlisia
Jak jahadki ŭ lesie…
Oj nima takoj biarozki,
Kab dy doždžyk nie zmačyŭ
I nima takoj lubowi,
Kab nichto nie razlučyŭ!
Končy, končy ty chadzić,
Končy padhawarywać,
Jak nia chočeš zamuž brać
Nia tre i padmanywać.
Ja ciabie jak lubiŭ — tak lublu,
A ty mianie ani krošački;
Ja-ž tabie čerawički kupiŭ
I białowy pančošački.
Choć ty śmiejsia, choć ty płač;
Ja taboj nie daražu:
Siadu pobač ja z mileńkim —
Na ciabie nie pahladžu.
Ja na hanku staju,
Ślozki kociacca:
Mianie zamuž dajuć,
Mnie nia chočecca…
I wiačerać zawuć, —
Wiačera nia miła:
Čamu taho nie daduć,
Kaho ja lubiła.
Kruhom lesu chmary chodziać,
A za lesam hrom hrymić…
Maju miłu inšy lubić —
Majo sercejko balić.
Inšy lubić dy nie ja —
Tolki sławańka maja!
Ja kalinku łamała,
Kwietańki atrusiła;
Dziewiacioch chlapcoŭ lubiła
Płakać ŭsich prymusiła.
Wieje wiecier, wieje wiecier,
Kalinku kałyše;
A moj miły čornabrywy
Da mianie nia piše.
— Pišy, pišy, moj mileńki,
Na mianie nie zabywajsia,
Na charošych na bahatych
Ty nie zahladajsia.
Charošyje, bahatyje, —
Sami sabie ŭ myśli,
A my s taboj, mileńki,
Jak u sadzie wišni.
Adna wišeńka wysoka,
A druhaja nizka;
Adna miłaja daloka,
A druhaja blizka.
Oj stajała jalinačka
Na zachodzie sonca;
Oj płakała dziaŭčynačka
Hladzia ŭ wakonco:
— Nima majho miłoha,
Nima majho duški;
Kamu-ž maje dastanucca
Puchowy paduški?
Cieraz rečku, cieraz tyn,
Palubiŭ mianie Justyn, —
Palubiŭšy nie biare,
Tolki žalu zadaje.
Kaciłasia kalasačka,
Dy na hare stała…
Lubilisia, kachalisia,
Ciapier pierestali.
Ci tak u was, jak u nas —
Pa polu krapiŭka?
Pa sto rubloŭ maladziec,
Pa hrošu dziaŭčynka?…
Chacieŭ horeńka zabyć —
Hora prybaŭlajecca:
Chacieŭ hožuju lubić —
Tolki naśmichajecca!
Nia ruš mianie, nie čepaj,
Bo wusoŭ nie maješ!
Idzi wusy pryčapi,
Tady mianie začapi…
Siaki-taki šałudzień
Choče mianie ŭziaci;
A moj tatka marudzień, —
Nia choče addaći?
Cieraz sad-winahrad
Ci ja nie chadziła?
A nie daŭ-že mnie Boh,
Kaho ja lubiła!
Ci za moj pierabor,
Što ja wybirała,
Nie sudziŭ mnie Boh
Kaho ja kachała…
Husi žyto patłumili,
Chto-to budzie žaci?
Chłopcy dzieŭku scaławali,
Chto schoče ŭziaci?
Abo mianie jakij zabje,
Abo ja jakoha;
A da swajej dziaŭčynki
Nie pušču nikoha!
To-to mianie s swietu žanie
To-to mianie hubić;
Dy što majú dziaŭčynieńku
Aby jaki lubić.
Oj sieŭ pry dziaŭčyncy —
Jana atpichaje;
Ciapier ja ŭžo dobra znaju,
Što druhoha maje.
A ja dumaŭ maładzieńki,
Što jana mianie lubić,
Ažno jana niawiernica,
Tolki słowami hałubić.
Oj ja budu śpiewaci,
A ty kanatujsia:
Jak že nam raschadzicca,
Sama pamiarkujsia!?
Poŭna pieč pierapieč,
Na prypiečku žar, žar:
Adzin mianie pacałuje,
A siemiarym žal, žal.
A moj Bože jadynieńki!
Nie haworyć moj milenki, —
Badaj jamu zaniaho,
Hawaryć nie dało.
A dzie taja kryničeńka,
Što ja ŭmywaŭsia?
A dzie taja dziaŭčynieńka,
Što ja zaručaŭsia?
A ŭžo taja kryničeńka
Daŭno zamučona,
A ŭžo taja dziaŭčynieńka
Daŭno zaručona.
Pryhožaja dziaŭčynieńka,
Charošaho stanu —
A chto-ž ciabie lubić budzie,
Jak ja pierestanu?
Kacilisia cialežańki,
Na dalinie stali;
Liubilisia, kachalisia
Ciapier pierestali;
Lubilisia, kachalisia
Što j matka nie znała,
Rasciaklisia, razyjšlisia,
Jak pa niebie chmary.
Liubilisia, kachalisia,
Jak łastaŭki ŭ stresie, —
Ciapier razyjšlisia
Pa ŭsieńkim świecie.
|