Перайсці да зместу

Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938)/I/32

З пляцоўкі Вікікрыніцы
31. Na V niadzielu pa Siomusie 32. Na VI niadzielu pa Siomusie
Урыўкі зь Бібліі

1938 год
Пераклад: Адам Станкевіч
33. Na VII niadzielu pa Siomusie

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




NA VI NIADZIELU PA SIOMUSIE.

I.

Braty, usie my, što achryščany ŭ Chrystusie Jezusie, u śmierci jaho achryščany. Achryščany-ž u śmierci jaho, my z im razam i pachavany: kab jak Chrystus paŭstaŭ z pamioršych praz chvału Ajca, kab tak i my ŭ novaści žyćcia chadzili. Bo kali my złučany z im padabienstvam śmierci jaho — razam budziem i ŭskrašeńnia: viedajučy toje, što stary naš čałaviek razam jość ukryžavany, kab źniščana było cieła hrechu i kab my bolš nia słužyli hrechu. Bo chto pamior, toj ad hrechu jość vyzvaleny. A kali my z Chrystusam pamiorli, — vierym, što razam tak-ža žyć budziem z Chrystusam: viedajučy, što Chrystus, paŭstaŭšy z pamioršych, užo nia ŭmiraje, śmierć nad im bolš panavać nia budzie. Bo što pamior hrechu, raz pamior, a što žyvie, žyvie Bohu. Tak i vy razumiejcie, što vy pamioršyja hrechu, a žyvicio Bohu ŭ Chrystusie Jezusie Panu našym.

(Ryml. 6, 3—11).

II.

U heny čas, kali vialikaja hramada była z Jezusam i nia mieli čaho jeści, sklikaŭšy vučniaŭ, skazaŭ im: škada mnie narodu, bo voś užo try dni tryvaje pry mnie i nia maje čaho jeści. Kali-ž adpušču ich hałodnych damoŭ, jany ŭ darozie prystanuć, bo niekatoryja z ich pryjšli zdaloku. I adkazali jamu jahonyja vučni: skul ich chto zmoža tut na pustyni nakarmić chlebam? Zapytaŭsia ŭ ich: skolki majecie chlabou? Jany-ž adkazali: siem. Tady zahadaŭ narodu pasieści na ziamli. I ŭziaŭšy siem chlaboŭ, uznosiačy padziaku, łamaŭ i davaŭ svaim vučniam, kab razdavali narodu. I mieli jany krychu rybkaŭ; i ich bahasłaviŭ i zahadaŭ razdavać. I jeli i najelisia i sabrali z astaŭšychsia kuskoŭ siem kašoŭ. A tych, što jeli, było kala čatyroch tysiač. I adpuściŭ ich.

(Mar. 8, 1—9).