Hołas dušy (1934)/III/Pakuta i Eŭchrystyja

← Chrost i Kryžmawańnie

Pakuta i Eŭchrystyja Публіцыстыка Аўтар: Казімір Сваяк 1934 год

Malitwy prad spowiedziaj →

Прапануем да спампаваньня!

Pakuta i Eŭcharystyja.

Sakrament Pakuty (spowiedź) ustanawiŭ Chrystus na adpuščeńnie hrachoŭ. „Kamu adpuścicie hrachi, buduć adpuščany; kamu zatrymajecie, buduć zatrymany“. Patreba woś pryznacca da hrachoŭ, kab ksiondz moh asudzić, chto wart adpuščeńnia, a chto niepryhatawany da jaho. Spytaj swajho spawiadnika, jak časta maješ spawiadacca. Bo nia roŭna dla ŭsich spowiedź. Chto pracuje nad zdabyćciom chryścijanskaj daskanalnaści, pawinien čaściej spawiadacca, kab nia tolki ačyścicca z hrachoŭ, ale i wyrablać u swaim charaktary dobryja nawyčki (cnoty) pad kantrolaj duchoŭnaha kiraŭnika. Častaja spowiedź, heta — dwatydniowaja (abo i tydniowaja). Siaredniaja — kožnaj pary hodu: heta značyć na wiasnu, uletku, uwosień i zimoj. Redkaja — heta raz u hod. Najlepiej zrobiš, kali wyspawiedaješsia što-miesiac. Tady ksiondz moža pazwolić kamunikawacca čaściej. A nie, to spawiadajsia kožnaje pary hodu. Raz u hod chodziać da spowiedzi tolki słaboj wiery, abo i horš. A jšče radziej było-b hrecham, bo kožnaha hodu pawodle nakazu Kaścioła, treba prystupicca da Eŭcharystyi. Z hrachoŭ wialikich treba spawiadacca kaniečna. Z hrachoŭ małych taksama treba, ale možna dastupić ich adpuščeńnia inačaj: aktam žalu i lubowi Boha. Najbolš poŭnaje adnak adpuščeńnie praz spowiedź i razhrašeńnie (absolucyju). Nia treba spawiadacca z taho, što ty sam nia ličyŭ hrecham, — chiba dziela spakoju sumleńnia, asabliwa kali ty sumlawaŭsia: ci hrech, ci nie. Kali chto sumyśla taić hrech ciažki, spowiedź jaho niawažnaja: tak, jak-by i nia byŭ. Horš jašče, — bo prybyŭ nowy hrech, katory zawiecca światakradztwam, — a nawat dwa, kali prystupiŭ pa takoj spowiedzi da Eŭcharystyi. Kali-b niešta padobnaje zdaryłasia, zaraz-ža skažy ab hetym spawiadniku i pryznajsia wa ŭsim. Pryhatujsia-ž dobra zaŭsiody prad spowiedziaj, kab paśla nia mieć zhryzoty, što błaha spawiadaŭsia.

Kab dobraja była twaja spowiedź, prypomni sabie hrachi ad apošniaj wažnaj spowiedzi: najpierš ciažkija, paśla małyja. Pierabiraj u myśli prykazańni Božyja, kaścielnyja, hrachi hałoŭnyja, hrachi čužyja z našaj winoj, hrachi proci Ducha światoha i inšyja, jak maješ u katechiźmie. A pomni, što biaz pomačy Božaj ani dobra prypomniš, ani pažaleješ, što zhrašyŭ. Mocna treba malicisia, kab paznać hrachi, ich złość i patrebu paprawy. Spowiedź biaz žalu i pastanaŭleńnia paprawy ničoha niawarta. To-ž prasi Boha, kab Jon daŭ hety žal i achwotu da paprawy. A jak ščyra prasić budzieš, budź spakojny, što spowiedź twaja ŭdasca. Nie hawary na spowiedzi ničoha niepatrebnaha i lišniaha, nia zwalwaj winy na kaho druhoha i pomni, čaho pryjšoŭ: kab paprawicca z błudoŭ swaich. Paśla spowiedzi prasi Boha wytrywałaści, dziakujučy za łasku darawańnia hrachoŭ i adpraŭ naznačanuju pakutu.