Перайсці да зместу

Hołas dušy (1934)/II/Malitwy ranišnija

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Katechizmy Malitwy ranišnija
Малітвы
Аўтар: Казімір Сваяк
1934 год
Malitwy wiačornyja

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




čaść II.
MALITWY.

MALITWY RANIŠNIJA.

Jak dzień začnieš, tak jaho i skončyš. Cani žyćcio swajo, cani kožnuju chwilinku. Kožnaja chwilina dana nam Boham z łaski. Boh daŭ nam čas da naprawy złoha, što ŭ nas i z nas. Marnawańnie času, heta — hrech. Začni dzień malitwaj, choć i karotkaj, ale z serca idučaj. Zmowiŭšy paciery naranicy, kali maješ čas i achwotu, možaš adčytać jašče i hetyja malitwy.

U imia Ajca i Syna i Ducha Św. Amen.

Malitwa.

O Boža, nie adkazy mnie Twaich daraŭ niabiesnych. O Boža, daruj mnie toje, što sahrašyŭ ja dumkaj, słowam, abo ŭčynkam. Barani mianie ad maładušnaści i zakamianiełaści serca. Wybaŭ mianie ad usialakaj hrachowaj pakusy. O Boža, aświaci majo serca, zahidžanaje drennym pačućciom. O Boža, ja hrešny čaławiek, a Ty Boh miłaściwy: Ty znaješ maju słabaść — zžalsia nada mnoj. O Boža, pašli mnie na pomač Twaju łasku prasłaŭlaci światoje Imia Twajo!

O Chryste Jezu, Zbaŭca moj! Upišy mianie, słuhu Twajho, u knihu žyćcia i daj mnie śmierć ščaśliwuju. Boža moj, choć dahetul nie zrabiŭ ja ničoha dobraha prad Taboj, Ty ŭspamažy mianie łaskaj swajej zrabici pačatak dobraha. O Boža, pakrapi majo serca rasoju łaski Twajej. O Waładaru nieba i ziamli, pomni mianie hrešnaha słuhu swajho ŭ waladarstwie Twaim!

O Boža, pryjmi mianie, bo ja kajusia. Nie adstupajsia ad mianie. Nia daj mnie ŭ propaść złoha zwalicisia. O Boža, daj mnie ślozy pakuty i pamiać na śmierć. Daj mnie cnoty pakory, čystaty, posłuchu. Daj mnie ciarpliwaść, wialikadušnaść, łahodnaść. O Boža, załažy ŭ-wa mnie fundamant dobraha i strach prad Taboj u sercy maim. Niachaj budu ja zdatnym lubici Ciabie z cełaha serca i čynici zaŭsiody wolu Twaju. Barani mianie ad ludziej sapsutych, ad duchaŭ niačystych, ad złoha pažadańnia. Boža moj, Ty ŭsio robiš pawodle swajej woli pradwiečnaj: niachaj-ža wola Twaja spoŭnicca nada mnoj hrešnym. O, budź bahasłaŭleny na wieki. Amen. [1]

Akty wiery, nadziei i lubowi.

Boža moj, wieru najmacniej wa ŭsio toje, što Ty abjawiŭ i praz Kaścioł światy padaŭ nam da wiery. U wiery hetaj chaču žyć i pamierci i ŭsim sercam dziakuju Tabie, što mianie abdaryŭ hetaj cnotaj. — O Boža, pawialičwaj u-wa mnie wieru!

Maju nadzieju ŭ Tabie, o Boža, i ŭ niaźmiernaj dabracie Twajej, što dasi mnie ŭsie łaski, jakija patrebny da žyćcia i da zbaŭleńnia dušy majej. Maju nadzieju, bo Ty sam, o Boža, abiacaŭ heta i wierna wypaŭniaješ swaje abiacańni. — Boža, paćwiardžaj mianie ŭ hetaj nadziei!

Boža najlepšy! Miłuju Ciabie ŭsiej majeju istotaj i nad usio Cysta, a z lubowi da Ciabie miłuju i bližniaha majho, jak samoha siabie. Žaleju ščyra, što hrešačy pastupiŭ niaraz prociŭ Twajej lubowi. — O Boža, zapalwaj u-wa mnie štoraz haračejšy ahoń Twajej lubowi.

Achwiarawańnie Bohu siabie i ŭsiaho swajho.

Achwiaruju Tabie, Boža, siabie samoha i ŭsio, što maju — abo lepš — usio, što ad Ciabie maju, bo Twajo jość usio, što maju i što mieć mahu. Achwiaruju Tabie ŭsio, što siahonnia, zaŭtra i praz usio žyćcio majo budu dumać, hawaryć, rabić i ciarpieć. Achwiaruju cieła i dušu maju z usimi ich uładami i ŭčynkami na čas i na wiečnaść.

Malitwa św. Bernarda da Najśw. Dziewy Maryi.

Pomni, o Najmiłaściwiejšaja Dziewa Maryja, što ad wieku niačuwana, kab toj, chto da Twajej abarony ŭciakaje i Twajej pomačy prosić, byŭ Taboju apuščany. Za hetaj nadziejaj idučy, o Dziewa nad Dziewy, Maci Božaja, kliču Ciabie ŭ majej niadoli i jak hrešnik šukaju Twajho źlitawańnia. O, Maci Pradwiečnaha Słowa, nia ŭzhardź maleńniem maim, ale pryjmi jaho łaskawa! Amen.

Malitwa da Anioła-Straža.

Aniele Božy, Wartaŭničy moj, mianie addanaha Tabie wolaj Najwyšejšaha, aświaci, kiruj i bieražy ad błahoha. Amen.

∗     ∗

Chwała Ajcu i Synu i Duchu światomu:

Jak było spradwieku, ciapier i zaŭsiody i na wieki wiečnyja. Amen.

  1. Z tworaŭ św. Jana Chryzostama.