Шляхам жыцьця (1913)/I/Не спадзейся…

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Вясна за вясною… Не спадзейся…
Верш
Аўтар: Янка Купала
1913 год
Не для нас…
Іншыя публікацыі гэтага твора: Не спадзейся…

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Не спадзейся…

Не спадзейся, сын і матка,
Ад жыцьця патолі…
Ні канца, ані пачатку
Вашай чорнай долі.

Ці сягоньня, ці то заўтра—
Як і ўчора, ўсё так;
Стогн гнязьдзіціся спанатрыў,
Жаль пляце свой мо̀так.

Шчасьце ў путах… Звод разьвеяў
Думку маладую,
Асталось крыху надзеі,
Дый паганяць тую.

Вера ў будучыны жніво
Спапялела з гора,
Крыўда-ведзьма незьмянліва
Заліла, як морэ.

Гарт апёрся на кургане,
Як ноч, уздыхае,
І ў кургане уздыханне
Гарту падцінае.

Ка́ня с смагі на пагодзе
«Піць» галосе ў небе,
Ды ў завею воўк заводзе
Па крывавым хлебе.