Два сьвяты на сьвеце—ад нівы да нівы:
Хрыстос уваскрос! наступае весна!
Глянь сьмела, глянь вольна, шчасьліў, нешчасьлівы
І далей к жыцьцю с паніжэння і сна!
Гэй, гэй, на спатканне вялікіх двух сьвятаў
Сьпяшыце супольна, хто ў путах ня згніў!
Хай льюцца-зыльюцца ад хаты да хаты
Ў вадно ўсе грамады, ўсе людзі ўсіх ніў!
*
Вялікдзень! Вялікдзень! ад нівы да нівы.
Забыў не адзін з нас недаўные дні,
А ўспомні—прыпомні шчасьліў, нешчасьлівы,
Аб тых, што ў сьвітанні на век адыйшлі,—
Усе костачкі тые на гонях папарных,—
Жывых, што ў бязпуцьці акуцьцем зьвіняць…
Прыпомні, дай слова ня счэзнуці марна,
Пачатую справу шырыць, расшыраць!
*
Вялікдзень! Вялікдзень! ад нівы да нівы
Заводзе бацькоў сваіх песеньку сын.
Зірні-ж, азірніся, шчасьліў, нешчасьлівы,
І заўтра на поле да сох, як адзін!
Дагэтуль мы плачэм, дагэтуль мы стогнем,
Адвечных ня можэм пазбыціся сьлёз…
Наперад па шчасьце! Хай злое ўсё дрогне,
Весна ўжо на сьвеце,—Хрыстос уваскрос!
|